Jonathan Reis, het roofdier van Contagem jaagt weer

Voetbal International kiest na elke speelronde in de Eredivisie de Speler van de Week. Voor de veertiende speelronde was dat Vitesse-aanvaller Jonathan Reis.

JK. Met uiterste precisie had hij de twee witte letters op zijn zwarte ondershirtje geplakt. Vlak voor het treffen met PSV zagen een paar teamgenoten hoe Jonathan Reis snel zijn wedstrijdshirt over het zelfgefabriceerde knutselwerkje trok. Hij fluisterde zijn goede vriend Patrick van Aanholt in dat het een verwijzing was naar zijn moeder en vroeg hem vervolgens niks verder te vertellen.

‘JK is de stad van mijn mama. Voor haar was dit bestemd. Deze wedstrijd werd live uitgezonden in Brazilië.’ Jonathan de Lima Reis juichend in het Philips Stadion. Tot december 2010 was het een vertrouwd gezicht. Reis leek immers voorbestemd om illustere voorgangers als Romário en Ronaldo op te volgen.

Het roofdier van Contagem was een wereldspits in wording en de toekomst lachte hem toe. Helaas liep het anders. Reis liep in 2010 een zware knieblessure op en de artsen vreesden voor zijn loopbaan als profvoetballer. De aanvaller keerde mentaal geknakt terug naar Brazilië. Hij zag de beste medische specialisten van het land en zocht troost bij zijn moeder. Zij steunde hem onvoorwaardelijk, vooral in de periode dat een toekomst als profvoetballer uitgesloten leek.

Na een lange revalidatie en veel onduidelijkheid, keerde hij alsnog terug in Nederland. Niet bij zijn eerste liefde PSV, maar bij het rijke Vitesse. Reis sprak van een gevoelskwestie, de Eindhovense aanhang was woedend. Reis werd afgeschilderd als een ordinaire zakkenvuller. Zondag, toen hij voor de tweede keer terugkeerde in Eindhoven, werd hij constant uitgefloten.

Het deed Reis, met een doelpunt en een assist op de winnende goal van Wilfried Bony, gevoelsmatig weinig. ‘Ik heb respect voor het publiek van PSV’, klonk het droog. ‘Zij weten niet waarom ik weg ben.’

Toch ging het zondagmiddag om revanche. Reis rekende in één middag af met al die kenners die hem eerder hadden afgeschreven. De extra trainingsarbeid en de individuele aandacht van spitsentrainer René Eijkelkamp doen de Braziliaan goed. Als Reis gevraagd wordt naar de reden voor zijn goede vorm wijst hij vooral naar Fred Rutten. De trainer die eerder met hem samenwerkte in Eindhoven en hem ook nu het vertrouwen geeft.

De trainer bouwde in Eindhoven een bijzondere band op met de Braziliaan en zij gaan ook in Arnhem voor elkaar door het vuur. Reis werkt zich in de schaduw van fenomeen Wilfried Bony een slag in de rondte, terwijl Rutten de Braziliaan constant speelminuten geeft.

Net als technisch directeur Ted van Leeuwen benadrukt Rutten bijna wekelijks het goede optreden van de aanvaller. Noem het goed voor de marktwaarde van de jonge aanvaller, noem het een laatste steuntje in de rug. Afgelopen zondag zagen we weer wat flitsen van de oude Jonathan Reis. Het roofdier jaagt weer op doelpunten.

Het moet een geruststellende gedachte zijn voor de Arnhemse fans die inmiddels serieus rekening houden met een kampioenschap. Een winters vertrek van spits Wilfried Bony doet de titelkansen inderdaad slinken, maar Jordania, Van Leeuwen en Rutten hoeven niet verder te zoeken. De opvolger is al in huis.

Voetbal International / Foto’s SV