Merchandise
Falende Arnhemse ploeg gunt Willem II punt
Daarmee voorkwam de Arnhemse ploeg de vijftiende nederlaag van de bezoekers op rij; acht in het vorige seizoen en zes in de huidige jaargang stonden er al op de teller. Ooit leed de Volewijckers vijftien nederlagen op rij, maar Willem II bleef die afgang bespaard bij de ploeg die een andere negatief record in handen heeft. Vitesse leed in 1972 de grootste nederlaag ooit in de eredivisie: 12-1 bij Ajax.
Het schamele puntje tegen de hekkensluiter verstoorde de verwachte opmars van het nieuwe Vitesse, dat gisteravond oude kwalen vertoonde. Vitesse en Willem II ontliepen elkaar over negentig gisteravond niet veel in GelreDome. Dat mocht vooral de thuisploeg zichzelf kwalijk nemen. Na een kortstondig offensiefje liet Vitesse het tempo zakken en de teugels vieren.
Aanvankelijk combineerde de thuisploeg nog vrolijk tot het zestienmetergebied van de Brabanders, maar een weg naar binnen werd nooit gevonden.
Al voor rust daalde het tempo, erna zakte het spelpeil en niet zo’n klein beetje ook, Vitesse verloor alle eigenschappen die de ploeg goed en gevaarlijk kunnen maken. De snelheid was eruit, de verrassing weg, de positiewisselingen bleven uit en de druk op Willem II ebde weg.
Daarmee verspeelde Vitesse de kans om de tobbende Tilburgers kapot te spelen. Als de druk maar hoog genoeg blijft, zakt elke ploeg wel een keer door de hoeven.
Maar het heeft er eerder de schijn van dat Vitesse een keer zou capituleren voor een tegenstootje, al waren die erg schaars en tandeloos. Maar dat was de thuisploeg ook. Al het balbezit leidde uiteindelijk tot niets omdat trainer Theo Bos dit keer geen antwoord vond op het spitsenprobleem.
Bos probeerde het tegen Willem II met de variant Pröpper, die Vitesse zes dagen geleden bij Excelsior nog succes opleverde. Het Arnhemse talent deed het toen prima en Vitesse scoorde snel twee goals. Met Pröpper vanaf de start in de spits en de twee bepalende invallers van vorige week, Stevanovic en Jenner, in de basis was de verrassing er gisteravond wel uit.
Omdat Bos geen nieuw kunstje uit de hoge hoed toverde, liep het elftal zich kapot op goede bedoelingen. Pluim en Nilsson, de ‘ vormzoekers’ die op de bank begonnen, konden met hun invalbeurten het verschil ook niet maken.
Wat restte was een broodmagere Arnhemse vertoning, die naast de Tilburgers ( het eerste puntje is toch winst) maar één tevreden Vitessenaar kende. Doelman Eloy Room van Vitesse hield voor de vierde keer op rij zijn doel schoon; tegen NAC, Flevo Boys ( beker), Excelsior en Willem II.
Een doekje voor het bloeden, maar niet voor de fans. Die boden het falende elftal een fluitconcert; zo hoort dat in theater GelreDome.
