Merchandise
Bony geeft Vitesse uitstraling die bij topclub hoort
De spelers vinden het prachtig. ’Daddy Cool’ zelf ook. Nog even en hij vliegt morgen tegen Feyenoord het publiek in. Het Gelredome heeft zijn eigen Mike Obiku gekregen.
Als hij later wegrijdt in zijn uitgebouwde Porsche Cayenne lijkt het alsof er een vliegtuig opstijgt. Alles aan de man uit Ivoorkust is indrukwekkend. Van zijn spiermassa tot aan de bumpers van zijn auto. Wilfried Bony (23) is trots op zijn eigen stijl. „Ik kom elke dag naar de club in kleding die ik zelf mooi vind. Het maakt me echt niet uit wat de spelers ervan vinden. Nu heb ik een zwarte, lange lederen jas. Daar past een mooi hoedje bij. Ik hou van extravagante dingen. Maar het is niet omdat ik de aandacht wil. Het is mijn stijl. Dit ben ik.’’
Aandacht krijgt hij op het veld ook wel. Bony, in januari door eigenaar Merab Jordania en technisch directeur Ted van Leeuwen als groot talent voor vier miljoen euro gekocht van Sparta Praag, kent een flitsende start en heeft met acht goals in elf duels Vitesse voorlopig in de top vijf geschoten. De huis-DJ van de club zet bij elke treffer ’Daddy Cool’ van Boney M op. De spits vindt het prachtig. „De eerste keer dat ik het hoorde was thuis tegen VVV. Wat spelen ze nou voor mij? Toen ik ’s avonds thuiskwam, ben ik op YouTube gaan zoeken. Ha, ha, ha, schitterend vond ik het. Boney M, Daddy Cool. Klopt, ik ben ook cool.”
Dat hij over een vrolijk en sterk karakter beschikt, bleek al bij zijn transfer van Ivoorkust naar Sparta Praag. Weinig jonge spelers zouden zich zo profileren. Oost-Europa was een levensles en persoonlijkheidstest ineen. „Ik wilde als Franstalige eerst Engels leren. Maar de spelers spraken alleen Tsjechisch met mij. Dat was niet makkelijk. Kwam ik elke dag met mijn woordenboek in de kleedkamer, zocht ik woorden op om er een zin van te maken. In drie maanden leerde ik twee nieuwe talen. Anders zou ik daar niet slagen. Dan was er ook het andere eten en het andere klimaat. Het was soms 35 graden kouder dan ik was gewend. ’’
Bony’s wilskracht was groot. In het gebied waar hij vandaan komt leeft 42 procent van de mensen onder de armoedegrens. Een op de vier mensen in Ivoorkust leeft van één dollar per dag. „Het leven is er zwaar. Door keihard te trainen heb ik een nieuw leven gevonden.” De wil om erbovenuit te stijgen, zat er al letterlijk vroeg in. Bony was in de jeugd in Ivoorkust vier jaar lang voorstopper. Hij was klein, maar kon zo ontzettend hoog springen dat hij daardoor werd geselecteerd voor de beste teams.
Zijn afkomst verloochent hij niet. Zijn vader was onderwijzer, zijn moeder werkt nog steeds. Elke maand stuurt hij een deel van zijn salaris naar de familie. Ze hebben dankzij Bony allemaal al een betere woning. „Ik rijd een mooie auto en kan nog wel meer kopen. Maar ik moet aan mijn ouders, mijn broer, zus en de dochtertjes van mijn zus denken. Ik voel me verantwoordelijk voor hen. Komt uit mijn hart. Als zij geen eten hebben of geen dak boven hun hoofd, kan ik me hier niet concentreren op het voetballen’’, zegt Bony.
Hij wil zijn ouders snel een keer naar Arnhem halen. In Ivoorkust is het wel doorgedrongen dat hij een ster aan het worden is. „Komt ook omdat ik nu in de nationale ploeg speel.’’ Het mooiste vindt hij dat daardoor zijn ouders opeens anders worden behandeld. Glunderend: „Als mijn vader in Abidjan op straat loopt, knikken en praten de mensen nu met veel respect tegen hem omdat hij de vader is van Wilfried Bony. Dat geluk en de smile die ik hem op zijn gezicht bezorg, is niet in geld uit te drukken.’’
Of Bony de nieuwe Didier Drogba wordt in Europa, zal de komende tijd uitwijzen. De spits van Chelsea is wel zijn grote voorbeeld. En vroeg of laat zou hij graag het shirt van Chelsea dragen. Jordania zal hem vast niet tegenhouden als zijn vriend Roman Abramovich op de deur klopt.
