‘Gomes gaf me tips, zei dat ik nog jong ben’

Voor het eerst sinds jaren gloort voor Vitesse weer een klassering in het ‘linkerrijtje’ aan de horizon. De selectie is breed en sterk, de trainer ambitieus en inspirerend en in financieel opzicht zijn er geen zorgen.

Iedereen blij? Bijna iedereen. Eloy Room (23), vorig seizoen nog eerste keus tussen de palen, zit dit seizoen op de bank achter Piet Velthuizen. Hij zou dolgraag het succes van Vitesse écht meemaken. Over de grote woorden van Maasbert Schouten, de band tussen Room en Velthuizen en collega-keepers in het buitenland. “Er moet iets geweest zijn waardoor Manchester United besloot Maarten Stekelenburg niet te halen.”

Reservekeepers hebben het vaak niet makkelijk. Jim van Fessem is al jaren tweede keus bij NAC Breda, maar gaf onlangs aan dat hij dat niet zo erg vindt. Hij is 36, heeft zijn hoogtijdagen achter de rug en schikt zich in de rol van reserve. Room is echter dertien jaar jonger en wacht nog op de topjaren in zijn carrière. Hij speelt dit seizoen de tweede viool achter Velthuizen en zou graag weer eens de wedstrijdspanning voelen, het gras ruiken en voor duizenden mensen keepen. Het zit er voor nu echter niet in. Het seizoen 2010/11 verliep voor Vitesse teleurstellend, maar Room keepte vrijwel alles en deed waardevolle ervaring op. Het avontuur van Velthuizen bij Hércules verliep echter zonder succes en Vitesse haalde hem terug: Room werd de dupe. Hij noemt het ‘een omschakeling’. “Ik was er in het seizoen dat ik keepte niet mee bezig, dat Piet zou kunnen terugkomen. Het is misschien wel eens door mijn hoofd gegaan, omdat hij weinig speelde, maar ik focuste me op mezelf. Ik begreep in de voorbereiding op dit seizoen via-via dat Piet terug zou komen. Dat was voor mij ook een verrassing, ineens was hij er. Maar natuurlijk wilde ik vervolgens gewoon de concurrentiestrijd aangaan, dat ga ik niet uit de weg”, zegt hij.

Room keepte het eerste duel van dit seizoen nog wel. Velthuizen was tegen ADO Den Haag niet speelgerechtigd en dus begon Room onder de lat. Na twintig minuten moest hij er echter vanaf met een hamstringblessure. Sindsdien is Velthuizen is weer nummer één, zoals voorheen. “Piet en ik kennen elkaar al vanaf dat we kleine jongetjes zijn, we komen uit dezelfde buurt in Nijmegen. We kennen elkaar door en door, ook al is hij een paar jaar ouder dan ik”, beschrijft Room zijn band met de 25-jarige reservekeeper van het Nederlands elftal.

“We kunnen het goed met elkaar vinden, maar op de training willen we natuurlijk altijd van elkaar winnen.” Deze strijd blijft Room voeren. Hij ziet dat Vitesse boven verwachting presteert en in de subtop meedraait. Vergeten is het vorige seizoen, waarin men onder Albert Ferrer als vijftiende finishte. “Het is moeilijk er de vinger op te leggen”, zegt Room, terugkijkend op het seizoen 2010/11. Hoe het kwam dat Vitesse toen teleurstellend presteerde, dat weet ook hij niet zo goed. “Wij als spelers kunnen niet direct zeggen dát is het, daar ligt het aan, maar het is wel zo dat wanneer je in een negatieve spiraal komt, alles op den duur mis gaat. De trainingen onder Ferrer waren top, daar lag het naar mijn idee niet aan. Het was gewoon een wat rommelig seizoen; Merab Jordania nam de club ineens over, Theo Bos ging weg en Ferrer kwam. Spelers kwamen, spelers gingen en de druk stond erop. Mensen verwachtten veel, mede door die uitspraken”, herinnert Room zich. Hij doelt op de woorden van Maasbert Schouten. “Niet schrikken: Vitesse gaat vanaf nu voor de landstitel”, zei de scheidend voorzitter in augustus 2010, toen hij bekendmaakte dat Jordania de nieuwe eigenaar werd van Vitesse. “Het was niet realistisch voor dat moment”, zegt Room nu. Zijn teamgenoten en hij hadden nog niet door hoeveel impact de woorden van Schouten later hadden. “Het ging allemaal zó snel. Later denk je wel: het was geen slimme zet dat te zeggen, zo zet je alleen maar meer druk op de spelers. De gemiddelde leeftijd was toen, meen ik, 22 jaar? We kwamen net om de hoek kijken, maar naarmate het seizoen vorderde verwachtten mensen steeds meer van Vitesse. Dat werd moeilijk, iedereen wilde om die uitspraken van ons winnen. Men speelde met een ander gevoel tegen ons.”

Inmiddels is Vitesse goed op dreef en haalt men de punten keurig binnen, de matige reeks sinds de winterstop even daar gelaten. “We hebben tijd nodig om de uitspraken van destijds waar te maken. Kijk naar FC Twente, kijk naar AZ: die hebben ook een aanloop moeten nemen om te komen waar ze nu zijn”, zegt Room. “Vitesse ‘moest’ het direct laten zien, maar dat kan niet. De verwachtingen waren gewoon te hoog gespannen: ik heb veel meegemaakt bij Vitesse, maar zoals toen nog nooit. Elke dag was er wel een cameraploeg, iedereen wilde komen praten.”

“Op den duur spraken we af om oppervlakkig te zijn naar buiten toe. We moesten de dingen binnenskamers houden.” Inmiddels hoeft Vitesse niet meer zo op de tenen te lopen als vorig seizoen: de Arnhemmers spelen verdienstelijk en niemand vindt het vreemd dat de club mikt op deelname aan Europees voetbal. Maar de positieve spanning die nu rond Vitesse hangt gaat eigenlijk aan Room voorbij, want hij komt niet aan spelen toe. “Ik weet dat het voor mijn ontwikkeling het beste is als ik wekelijks speel, op het hoogste niveau en het liefst een heel seizoen. Je traint nu de hele week goed en wilt in het weekend de beloning, maar die is er niet”, zegt de doelman, die zijn duels afwerkt bij Jong Vitesse.

“Op maandag moet ik er alles uithalen bij de beloften. Ik geef dan alles, dat doe ik altijd, maar het wordt wel moeilijk. De winterstop is nu al geweest, Piet heeft zijn contract met vier jaar verlengd en Vitesse is over ons beiden heel tevreden. Ze zijn heel blij met me en hebben dat ook uitgesproken, maar de kansen hier zijn moeilijk. Verhuren? Daar hebben we nog niet over gepraat, maar ik wil natuurlijk graag spelen. Voor Vitesse is het ook niet goed als ik stilsta in mijn ontwikkeling, ik denk dat de club dat ook begrijpt. Dat ik opensta voor verhuur, staat wel vast.”

“Je moet gewoon kijken wat de mogelijkheden zijn”, zegt Room. Hij buigt iets voorover en legt uit: “Voor keepers is het sowieso lastig: de trainer moet het met je zien zitten, je moet een keer een kans krijgen. Een middenvelder of spits mag een keer invallen na een goede wedstrijd bij de beloften en wordt langzaam gebracht, maar een keeper moet er direct staan. Wanneer je een fout maakt, word je daar op aangekeken, zeker als het minder gaat. Kijk naar David de Gea bij Manchester United. Hij speelt nu weer omdat Anders Lindegaard geblesseerd raakte, maar in principe stond hij er wel naast. Terwijl United wel twintig miljoen pond voor die jongen betaalde. Wie ik gekozen zou hebben voor Manchester United? Tja, het meest voor de hand liggend is toch wel Maarten Stekelenburg. Ik weet niet waaraan het lag dat hij niet ging, weet niet of ze Edwin van der Sar gevraagd hebben een rol te spelen in de keuze voor een nieuwe keeper. Oudere keepers gaan natuurlijk niet heel lang meer mee, ze zullen wel een reden hebben gehad om Stekelenburg niet te halen. Uiteindelijk zijn het ook maar mensen, hè? Die maken ook fouten.”

Stekelenburg speelde jaren in de Eredivisie en keepte er vele duels, maar is niet Rooms voorbeeld. Dat is voormalig PSV-doelman Heurelho Gomes. “Men vergeleek mij vroeger wel eens met hem, qua speelstijl. Ik kan me daar wel in vinden, al vind ik niet dat ik de nieuwe Gomes ben of zo. Toevallig was hij laatst hier op Papendal, om zich te laten behandelen door Jonathan Reis’ fysiotherapeut. Hij kwam naar de training kijken en na afloop hebben we nog best een tijd samen gesproken. Hij was open, aardig. Leuk ja, om je idool zo eens een keer te spreken.

Hij gaf me tips, zei bijvoorbeeld dat ik nog jong ben en rustig moet blijven. Heb geduld, zei hij, je kans komt vanzelf. Gomes volgt PSV nog en heeft ook van mij wat wedstrijden gezien. Hij vond dat ik het goed deed”, zegt Room glunderend. Gomes, momenteel reserve in de Premier League bij Tottenham Hotspur, werd enige tijd gezien als de beste keeper in de Eredivisie. Wie zijn dat nu, volgens Room? “Piet hoort bij de besten. Esteban, Andreas Isaksson ook, Kenneth Vermeer begon sterk en doet het nog steeds goed, ondanks alle kritiek. Hij heeft heel lang moeten wachten achter Stekelenburg hè, dat zorgt ook voor onrust. Maar hij staat er toch steeds weer, hij doet het goed. Verder nog Nikolay Mihaylov, maar eigenlijk is er niemand die er écht bovenuit steekt. Ze doen het gewoon allemaal goed, de top is heel breed.”

Resumerend kijkt Room naar de toekomst van Vitesse, dat gestaag naar de top wil groeien en daarbij niets aan het toeval overlaat. “Ik denk dat we stappen vooruit aan het maken zijn. Dat zie je aan de spelers die worden aangetrokken en aan de resultaten die we boeken. We staan er met het oog op Europees voetbal nog steeds goed voor, dat is ons doel ook. Het nieuwe trainingscomplex is daarin ook heel belangrijk. Als je het huidige complex ziet; tja, dat is nooit echt gerenoveerd. Tien jaar geleden, toen ik hier kwam, lag het er al zo bij. Ik denk dat als je een topclub wilt worden, je ook een topcomplex nodig hebt. De accommodatie die hier komt lijkt op die van Chelsea; als er dán spelers komen kijken, zijn ze denk ik meer onder de indruk. Een betere speler word je er misschien niet direct van, maar het helpt je wel. Als het veld er strakker bij ligt, kun je op de training een hoger niveau halen. Maar de spelers moeten natuurlijk ook stappen blijven maken.”

Voetbalzone