Merchandise
‘Van hard trainen word ik wel slank maar niet happy’
Theo houdt niet van interviews. Het liefst zou hij gewoon voetballen, zonder dat gedoe eromheen. Dat is lastig, want journalisten willen Theo. Een van de weinige voetballers die geen blad voor de mond neemt. Een straatschoffie, een feestbeest, een explosief type – dat is het beeld. Maar Janssen kiest zijn woorden zorgvuldig, is charmant, af en toe brutaal, af en toe verlegen.
Ja, hij rookt. ‘Nou en. Genoeg mensen roken. Zijn dat slechte mensen? Ik ben de enige profvoetballer van wie het bekend is, maar ik zie het wekelijks gebeuren. De rest doet het stiekem, in een hoekje. Ik niet.’
Deze zomer bleek dat Janssen bij Ajax niet kon rekenen op een basisplaats. Na een gesprek met trainer Frank de Boer trok hij zijn conclusies. ‘Als het zo zit, wil ik vertrekken, heb ik gezegd. En als ik wil vertrekken, gá ik ook vertrekken. Ik heb een mooi jaar gehad bij Ajax, alleen: het was maar een jaar. Een klein deel van mijn leven, dat ik waarschijnlijk snel zal vergeten.’
Zijn reputatie van provocateur kwam niet uit de lucht vallen. Janssen gold als een van de grootste talenten van Nederland, maar buiten het veld ook als een van de meest onberekenbare. Hij kreeg bij Jong Oranje een voorwaardelijke schorsing van een jaar opgelegd omdat hij tijdens een sportwandeling in het haventje van Toulon medespeler Peter Wisgerhof in het water had geduwd. Die had tegen Janssen gezegd dat hij van vissen hield. ‘Ga ze maar vangen dan’, zei Janssen.
Nadat hij in 2002 tijdens een wedstrijd met een blessure was uitgevallen, werd hij dezelfde avond op de Arnhemse Korenmarkt gesignaleerd. Toenmalig Vitesse-trainer Ronald Koeman degradeerde hem voor straf naar Jong Vitesse, waar Janssen zijn scheenbeen brak. Na één seizoen niet voetballen, woog hij 98 kilo, 14 kilo boven zijn streefgewicht.
Ben jij voor een trainer moeilijk te corrigeren?
‘Als iemand zei wat ik niet mocht of kon doen, deed ik het juist. Dat trekje heb ik nog steeds. Dus het antwoord is: heel moeilijk. Ik ben eigenwijs en ik hou van discussie. Soms zoek ik het bewust op, lok ik het uit, ook als ik weet dat ik geen gelijk heb. Soms ben ik echt boos. Dan is alles en iedereen slecht.’
Als jij de discussie aangaat, win je die dan?
‘Wat denk jij?’
Ik denk het wel.
Grijns.
Dat lijkt me voor een trainer best vervelend.
‘Ik bén ook vervelend voor een trainer.’
Met Aad de Mos ben je een keer bijna op de vuist gegaan.
‘Ja, dat klopt. Met Aad kon ik het redelijk vinden, maar soms konden we elkaar ook wel afschieten. We zijn allebei explosieve types. Een dag voor een wedstrijd sprak ik een uur met hem over tactiek en over mijn rol in het veld. Ik had er zin in. De volgende dag hoorde ik dat ik op de bank zat. Toen was ik link. Ik zei: ik stap nu in de auto naar huis. Toen werd Aad heel kwaad op mij. Op een gegeven moment ging ik gewoon op hem af, ik wilde hem pakken. Hij mij trouwens ook. Dat is natuurlijk vrij extreem. Er zijn spelers tussen gesprongen om dat te voorkomen, anders was het uit de hand gelopen. Daarna ben ik in de auto gestapt en naar huis gereden.’
De Mos zette Janssen naar aanleiding van het incident uit de selectie, een beslissing die een dag later door de clubleiding werd teruggedraaid. Conclusie: probeer niet Theo Janssen te corrigeren. ‘Ik ben ook niet gek. Toen dat gebeurde, heb ik gelijk de clubleiding gebeld om mijn kant van het verhaal te vertellen. Ik vond niet dat ik mijn excuses moest aanbieden, dus dat heb ik ook niet gedaan.’
Gemakzuchtig – ook dat woord kleeft aan Theo Janssen. Hij zou te lang bij Vitesse zijn gebleven. Tien jaar namelijk, van 1998 tot 2008, met een half jaar KRC Genk tussendoor. Hard trainen was nauwelijks nodig, de beste was hij toch wel. Pas na zijn overstap naar FC Twente in 2010 werd duidelijk hoe goed Janssen was. Twente werd voor het eerst landskampioen. Het jaar daarop won de club de KNVB Beker en won Janssen de Gouden Schoen, voor beste speler van de eredivisie.
Had je meer uit je voetbalcarrière kunnen halen als je fanatieker was geweest?
‘Als ik me op mijn gemak voel, presteer ik beter. Als ik voor de buitenwereld keihard zou trainen, ben ik misschien wel heel slank, maar niet happy. Misschien had ik dan minder bereikt dan nu. En wat is te zwaar? Vind je me dik, nee toch?’
De vraag is: heb je het maximale uit je talent gehaald?
‘Of ik denk dat ik bij een grotere club had kunnen spelen? Ja. Of ik denk dat ik in plaats van één ook zes jaar bij Ajax had kunnen spelen? Ja. Ben ik in het begin van mijn carrière te lang bij Vitesse gebleven? Ja. Maar weet je wat het is? Ik vind het wel prima, zo.’
