Aanval: onmacht in het kwadraat

Vitesse moet het in de aan­val hebben van creatieve jon­gens. Maar voor Nicky Hofs en Santi Kolk viel er niks te halen bij VVV-Venlo (2-0).

De aanvalskracht van Vit­esse bestaat – op papier – uit een combinatie van creatieve geesten.
Maar van combinaties kwam zon­dagmiddag bij VVV- Venlo niets te­recht: 2-0. Spelers als Nicky Hofs en Santi Kolk verdronken in een overvloed van hetzelfde.

Hofs en Kolk zochten in Venlo ver­geefs naar openingen en kansen.
Kolk kreeg er voor rust één en mis­te, Nicky Hofs produceerde een knappe volley op aangeven van Da­libor Stevanovic. Doelman Kevin Begois hield de bal netjes tegen.
Minder moeite had de verdediging van VVV het over negentig minu­ten met het afstoppen van de Arn­hemse aanvalskracht. Naast Hofs en Kolk, mochten ook Stevanovic en Pluim het proberen. Vier spe­lers met vergelijkbare kwaliteiten, technisch begaafde voetballers, maar geen spelers met aanvullend kwaliteiten.

„ De spelers van VVV weten pre­cies hoe ze elkaar op hun sterke punten moeten benutten”, analy­seerde Santi Kolk na afloop in De Koel. „ Je moet elkaar beter maken.
Dat komt er bij ons helemaal niet uit. Je moet elkaar begrijpen en el­kaar sturen. Het is een wereld van verschil tussen ons en VVV.”
„Ik wil ook niet meer horen dat wij op papier zulke goeie spelers hebben. We laten elkaar gewoon zakken, die jongens van VVV gaan voor elkaar door het vuur. Laten we allemaal maar eens goed in de spiegel kijken.”

Dat vond Nicky Hofs ook. „We moeten hier wel met elkaar over praten. Het is treurig dat je hier verliest. Maar zij hebben meer lef, ze durven meer te voetballen dan wij. Dan komt je daarin te kort.
We hebben genoeg jongens die het kunnen, maar het komt er niet uit”, zag Hofs. „Het is gewoon heel slecht.”

Kolk begon zondag eenzaam in de spits. Van een té behoudende speelwijze wilde hij niet spreken.
„We hebben een bepaalde tactiek,
waar we ons aan houden. Het is niet de bedoeling dat we die naar buiten brengen. Maar je voetbalt natuurlijk wel om je voorste man­nen in stelling te brengen. Dat luk­te ons niet”, merkte Kolk, die voor­namelijk onbespeelbare ballen van achteruit kreeg, terwijl hij zich in balbezit omringd wist met een keur aan ploeggenoten, waardoor alle ruimte om te voetballen weg was.

Van een werkbare veldbezetting was op die manier al helemaal geen sprake. „Misschien waren er een paar té enthousiast om iets goed te doen voor de ploeg”, dacht Kolk hardop.
Hij wil het seizoen niet nu al als mislukt beschouwen. „Er zijn op dit moment tientallen dingen die verkeerd gaan. Dat we geen leiders­type in het veld hebben, is daar één van. Maar vorig seizoen ston­den we er beroerder voor en wer­den we nog bijna zevende.”

De Gelderlander