Merchandise
Bewogen carrière voor Theo Janssen
Grootste talent van Nederland
Janssen gold als het grootste talent van zijn generatie in Nederland en hij was meestal ook aanvoerder van de nationale jeugdploegen waarvoor hij uitkwam. Zijn interland-carrière raakte in het slop door wat incidenten op het jeugdtoernooi van Toulon. Zo duwde Janssen als grap zijn ploeggenoot Peter Wisgerhof de Middellandse Zee in. Dit kwam hem op een jaar schorsing te staan. Maar bij Vitesse groeide hij uit tot een vaste waarde. Toen Ronald Koeman in 2000 trainer werd, gaf hij de linkspoot vertrouwen. Janssen speelde sterk, onder meer in de UEFA Cup-wedstrijden tegen Inter en in de topper tegen Ajax, waarin hij scoorde uit een vrije trap. In 2001 werd hij zelfs door de toenmalige bondscoach Louis van Gaal opgeroepen voor Oranje, maar hij kreeg geen speeltijd.
Blessures
In 2001 leek een grote transfer een kwestie van tijd. PSV wilde Janssen binnenhalen en er was meer interesse, maar het liep anders. Nadat Janssen met een lichte blessure uitviel, werd hij 's avonds in het centrum van Arnhem gesignaleerd. De middenvelder verklaarde zelf dat hij alleen zijn vriendin had opgehaald, maar hij werd door Koeman verbannen naar het tweede elftal. En in een wedstrijd van het tweede uit tegen Twente sloeg het noodlot toe. Hij brak zijn been en dat betekende einde seizoen en geen toptransfer.
Even naar België
In de zomer van 2002 keerde hij terug, maar het werd een kwakkelseizoen met constant kleine blessures. En toen trainer Edward Sturing het overnam van de falende Mike Snoei, verdween Janssen uit het elftal. Mede daarom liet hij zich verhuren aan het Belgische Racing Genk. Daar groeide hij uit tot een cultfiguur, maar na een half jaar keerde hij terug naar het toen zieltogende Vitesse.
Scorende middenvelder
Het werd een moeizaam seizoen, waarin Vitesse pas via de nacompetitie in de eredivisie wist te blijven. De carrière van Janssen stokte daarmee ook en er was met name kritiek dat hij als middenvelder te weinig scoorde. Maar dat veranderde, want in het begin van het nieuwe seizoen stond Theo Janssen zelfs even bovenaan de topscorerslijst. Zijn prestaties werden steeds constanter en ook in zijn gedrag buiten het veld was de Arnhemmer veel stabieler.
De neus van Aad de Mos
In 2006 werd Aad de Mos trainer van de Arnhemse club en die riep Janssen direct uit tot zijn belangrijkste speler. De middenvelder excelleerde en maakte al snel zijn langverwachte debuut in Oranje. Maar na de winterstop liep Janssen een knieblessure op en kwam hij niet meer in actie. Het seizoen daarna verliep moeizaam en toen de Arnhemmer voor een wedstrijd tegen Excelsior door De Mos buiten de basis werd gehouden, barstte de bom. De speler en de trainer wilden elkaar te lijf en werden maar net door omstanders uit elkaar gehouden. "Jammer, ik had hem zonder meer geraakt op die grote neus van hem", zo lachte Janssen later om het incident. Het leverde hem een kortstondige straf op, want een week later speelde hij alweer. De flamboyante trainer werd direct na het seizoen ontslagen en Theo Janssen was inmiddels rond met FC Twente.
Kampioen met Twente
In Enschede moest hij in zijn eerste seizoen knokken voor een basisplaats, maar in zijn tweede jaar werd hij een essentiële speler bij de Tukkers, waarmee hij de landstitel veroverde. Een domper op het seizoen was een door Janssen veroorzaakt auto-ongeluk, waardoor zijn goede vriend Kevin Moeliker ernstig gewond raakte. In zijn derde seizoen speelde Janssen voor het eerst in de poulefase van de Champions League en ook op dat niveau bleek hij moeiteloos mee te kunnen. Twente veroverde ook de beker, maar verspeelde op de valreep de titel aan Ajax, tot grote ergernis van Theo Janssen.
Niet thuis in Amsterdam
Ajax werd de nieuwe club van Janssen. Aanvankelijk werd hij gebruikt als defensieve middenvelder en er was veel kritiek op de Arnhemmer. Ajax leek kansloos voor het kampioenschap, maar na de winterstop eiste Janssen alsnog een hoofdrol op en werd de titel betrekkelijk eenvoudig binnengehaald. In de zomer voelde hij geen vertrouwen meer in Amsterdam, waar hij zich toch al niet thuisvoelde. Een terugkeer naar Vitesse lonkte, maar de onderhandelingen verliepen uitermate moeizaam.
Terug bij Vitesse
Vlak voor het verstrijken van de transferwindow kwam er toch een akkoord. Voor de terugkeer naar zijn oude club moest Janssen wel tonnen salaris inleveren. Bij zijn debuut tegen Feyenoord (1-0) speelde Janssen alsof hij nooit was weggeweest. Het elftal deed lange tijd mee om de titel, maar dat ging in de slotfase van het seizoen mis tot ergernis van de middenvelder. Dit seizoen liep het in het begin voor geen meter bij Vitesse en Janssen was vooral druk om het elftal in het veld constant neer te zetten.
Einde verhaal
Op 6 oktober tegen Feyenoord scheurde Theo Janssen een kruisband. Hij werd een dag later al geopereerd. Zijn revalidatie verliep sneller dan alle beoogde schema's en twee maanden later stond hij alweer op het veld. Zijn plan was om de laatste wedstrijden van de competitie nog in actie te komen. het noodlot sloeg toe toen hij via Jong Vitesse aan zijn rentree wilde gaan werken. Janssen liep een meniscusblessure op en besloot vervolgens dat het genoeg is geweest. Daarmee loopt hij de kans mis om als enige voetballer in Nederland met drie verschillende clubs landskampioen te worden. En zo komt er een einde aan een kleurrijke carrière.
