De binnenskamers professionele woede-uitbarsting van Letsch
Vitesse? Zeg maar gerust: Très Grande Vitesse. Als een TGV razen de Arnhemmers 2021 in. Heel Nederland begint zich langzaam toch af te vragen wanneer het volgasvoetbal eens uit de bocht gaat vliegen.
‘Weinig tegengoals en elke wedstrijd scoren.’ Doelman Remko Pasveer maakt het leven niet moeilijker dan het is. De doelman achter de minst gepasseerde defensie van Nederland loopt al langer mee en weet hoe dun het lijntje in het voetbal is tussen succes en deceptie. Maar vooralsnog rijdt Vitesse als een voetbalvariant van Max Verstappen over het Eredivisie-circuit.
Vitesse is vooralsnog gewoon the best of the rest achter Ajax, dat de allerlaatste opponent van dit seizoen is. De komende maanden zal de competitie in zijn plooi vallen. De verwachtingen rond de Arnhemmers groeien per overwinning. Europees voetbal blijft de doelstelling. Maar de ambities groeien. Een perfecte indicatie daarvan zagen we anderhalve week geleden al in Emmen.
Harde woorden
Precies halverwege het seizoen zagen we in Drenthe de eerste signalen van hogere ambities. Vitesse had na zeventien duels clubrecords gebroken. Coach Thomas Letsch had het beste tussenrapport in het 129-jarige bestaan van de club. Beter dan Ronald Koeman, Peter Bosz en al die anderen. Zijn team had ook nog eens dik gewonnen (1-4) en toch was er geen champagne gevloeid. Integendeel. Op De Oude Meerdijk waren de deuren bijna uit de kleedkamers gegaan. En ook buiten die deuren mocht de hele wereld meegenieten.
Dat ging vooral over de periode na de snelle 0-2, waarin Vitesse verzuimde naar een monsterscore uit te lopen. In plaats daarvan regende het liflafjes van lachende spelers. Hekkensluiter FC Emmen kreeg drie opgelegde kansen. Letsch gruwde: ‘Afschuwelijk, het ergste wat ik heb gezien sinds ik hier ben.’ Aanvoerder Pasveer kielhaalde zijn ploeg meedogenloos: ‘Arrogant. Belachelijk gewoon.’ En de ogen van middenvelder Matus Bero spoten vuur: ‘Echt bizar hoeveel onnodige meters we moesten maken.’
Er waren harde woorden gevallen. Want het was in die eerste tien minuten zó makkelijk gegaan dat een aantal spelers er een soort showwedstrijd van ging maken: moeilijke oplossingen, te veel met de bal lopen en onnodige risico’s. Vier dagen later ging ADO Den Haag in de strijd om de KNVB-beker over de knie in GelreDome. Letsch had zijn sterkste elf opgesteld en constateerde tevreden dat de boodschap was aangekomen. Dat hijzelf iets te snel zijn sterkhouders naar de kant had gehaald, zorgde er nog wel voor dat het spannend werd. Want Vitesse met of zonder Riechedly Bazoer is een wereld van verschil.
‘We zijn pas net over de helft. Maar we zijn wel topsporters, we spelen om te winnen. Wij willen zilverwerk’
De coach moest bijna lachen toen de spaarzaam aanwezige journalisten begonnen over de kansen voor de gasten. ‘We zijn geen robots’, aldus Letsch. ‘Vitesse wint vier keer op rij. We staan tweede, zitten bij de beste acht in het bekertoernooi. Dit is gewoon super en echt niet zo normaal als het lijkt. Iedereen weet wat ik zeg over vragen over de kampioensrace, daar ga ik pas op antwoorden als dat straks echt op tafel ligt. We zijn pas net over de helft. Maar we zijn wel topsporters, we spelen om te winnen. Wij willen zilverwerk. Dat kan nog steeds via twee routes. Via de competitie en via de korte route naar de beker. Garanties heb je niet, behalve dat de eerstvolgende wedstrijd bepaalt. Dat is de realiteit waar je invloed op hebt, de rest is dromen.’
We kunnen er niet omheen. Volgens de opgestelde regels telt de stand na zeventien speelronden, mocht de competitie opnieuw worden stilgelegd vanwege corona. Vitesse staat dan tweede. Letsch trekt zijn zwarte muts wat dieper over zijn oren. Hij was zelf al het slachtoffer van het virus, net als zijn hele staf. ‘Champions League, pfff… Waar gaat dit over? De lockdown, ach nee, daar ga ik niet eens over praten. Ik ben trainer. Nee, het is niet het beste als we nu stoppen, geen mens wil dat het zo eindigt. Los van dat dit over veel grotere zaken gaat. We kunnen nu voor het eerst zeggen dat we tweede staan halverwege, we willen zo ook eindigen. Maar wel op het veld.’ Als we grinnikend deduceren dat hij voor de tweede plaats tekent, moet hij ook lachen. ‘Van tevoren zeker, maar als je lang zo dichtbij blijft staan, wil je ook winnen.’
Supervoetballers
Het is mooi Letsch rustig naast het veld te zien staan tijdens de thuiswedstrijd tegen FC Groningen. Terwijl de staf van de bezoekers gillend en fluitend langs de lijn stuitert, analyseert de coach van Vitesse zwijgend de tegenstander.
‘Iedereen past zich aan tegen Vitesse. Moeten ze zelf weten. Wij vinden toch wel een opening’
Net als in de eerste ontmoeting van dit seizoen tussen beide teams heeft Groningen zich volledig aangepast. Sterspeler Oussama Tannane ziet het al voor de aftrap: ‘Groningen was een paar maanden geleden de eerste ploeg die zich echt aanpaste tegen ons. Allemaal mensen achter de bal. Mij zo vroeg mogelijk aanpakken, veel overtredingen. Dat was toen nieuw voor ons en verraste ons nog even, nu zijn we eraan gewend. Iedereen past zich aan tegen Vitesse. Moeten ze zelf weten. Wij vinden toch wel een opening.’
En hoe! We grinniken als we Bazoer en Tannane zien zwerven. Bazoer staat voortdurend langs de lijn op het middenveld in plaats van laatste man. Tannane zwerft. Twee supervoetballers die de ruimte krijgen van hun trainer. En dat vertrouwen volledig terugbetalen. Ook vandaag weer. Want de nummer zes van de Eredivisie lijkt wel op schaduwen te jagen. ‘Kom op, zeg, we zijn overal een stap te laat’, gilt doelman Sergio Padt diverse keren goed hoorbaar in het lege Gelredome. Het baat niets: Vitesse combineert gemakkelijker, iedereen weet wat hij moet doen en als de aanvallers kans op kans missen, is er altijd nog de bizar goede Bazoer, die met een perfecte uithaal de 1-0 op het bord zet. Daar blijft het bij. Groningen staat op tien punten.
Bazoer rent na zijn goal naar de zijlijn. Daar omhelst hij een jonge speler, die vanavond voor het eerst op de bank zit. Een jongen die we snel zullen leren kennen, maar daarover straks meer. Want de revolutie aan de Rijn is niet alleen binnen de lijnen gaande. Geruisloos manoeuvreert Vitesse achter de schermen op de transfermarkt. Gezien de ambities oogt het best vreemd dat de jonge aanvaller Thomas Buitink de rest van het seizoen in Zwolle mag spelen. Letsch: ‘Had je me twee weken geleden gevraagd of hij weg mocht, dan had ik dat niet gewild. Ik heb ook tegen Johannes Spors (technisch directeur, red.) gezegd dat ik het liefst ervoor was gaan liggen. Buitink heb ik als speler en als mens hoog zitten. Maar hij wil zelf graag meer voetballen, hij snapt dat hij hier niet altijd in de basis kan staan. Nu heeft hij een jaar bijgetekend en kan hij volgend jaar ook voor Vitesse spelen. Zo zijn we allemaal tevreden.’
Jong ventje
Daarnaast gebeuren er vooral logische dingen in Arnhem. Want op de dag dat Buitink vertrekt, staat er dus alweer een nieuwe speler op het veld. Het jonge ventje dat werd omhelsd door Bazoer en dat we gezien zijn kwaliteiten heel snel gaan zien als invaller. Zijn naam is Noah Ohio en zijn route richting Arnhem vertelt al een groot deel van zijn mogelijkheden. Manchester United, Manchester City, RB Leipzig, Vitesse. Intussen speelde hij ook nog voor de nationale jeugdteams van Engeland en Nederland. Klinkt als een klok.
‘Mooi om terug te zijn in Nederland’, zegt Ohio. ‘Het voelt als thuis. Toen ik naar Manchester United ging, was dat echt spannend. Ik was net tien en kwam van FC Almere. Ik zou niet weten of ik goed was, er was een groot toernooi waar ik twee keer scoorde tegen Liverpool. We verloren met 3-2. Toen kwam er een scout en we konden het niet geloven. Manchester United wilde me hebben. Dat verzon je niet. Ze hadden wel dingen geregeld voor mijn ouders en zo. Mijn twee zusjes en ouders gingen mee. Of dat goed ging? Blijkbaar wel, want ik mocht blijven, maar ik ben na twee jaartjes naar Manchester City gegaan. United wilde dat ik bleef, maar het aanbod van City was beter. Qua opleiding, qua spelers. Ze hadden net een geweldig nieuw complex. Ik heb me daar goed ontwikkeld. Goede trainers, veel ervaringen, school via de club. Goede keuze achteraf. Ik was inmiddels twaalf, ik weet echt niet wat ze moesten betalen aan United aan compensatie.’
‘Ik heb daar nog steeds veel vrienden. Op mijn zestiende speelde ik al bij de Onder-18 en kreeg ik een nieuw contract aangeboden. Maar ze kopen veel. Kom daar maar eens in het eerste. Geen probleem, hoor, dat recht hebben ze. Maar ik heb ook het recht dan verder te kijken. Keuze genoeg. Ik kon naar Bayern München, naar Juventus. Nee, Nederland was niet echt in beeld, dat was andere league. RB Leipzig kwam meteen met een heel goed plan.’
‘Ik heb vertrouwen, waarom zouden we geen kampioen worden?’
‘De eerste zes maanden waren heel zwaar. Mijn moeder was niet mee, ik woonde op een complex. Dit seizoen trainde ik veel met het eerste elftal. We hebben veel gesprekken gehad, misschien kon ik debuteren, maar misschien ook niet. Ik scoorde goed bij de Onder-19, maar Leipzig speelt in de Champions League en de top van de Bundesliga en kon niet zeggen dat ik zou spelen. Ze kwamen met Vitesse en dat maakt me heel blij. De trainer gaat me tijd geven, dat komt sowieso goed. Ik ben redelijk snel, goed in de een-tegen-een en als ik een kans krijg, gaat-ie er meestal in. Ik heb vertrouwen, waarom zouden we geen kampioen worden? Iedereen staat dicht bij elkaar en we spelen goed. Ik heb wedstrijden gekeken en Vitesse is echt niet minder dan anderen.’
Letsch grinnikt om de bravoure. Hij heeft allang gezien dat er niet zomaar een talent in huis is. ‘Ohio heeft veel zelfvertrouwen’, weet de trainer. ‘Aanvallers móéten zelfvertrouwen hebben, net als nummers 10. Dat zie je ook bij ons. Noah is snel, fysiek sterk en hij heeft een goede linkervoet. Iedereen weet dat hij een groot talent is, hij heeft de beste opleidingen ter wereld doorlopen. Nu moet hij deze stap gaan zetten. Daar wil ik hem graag bij helpen. Hij ligt meteen goed in groep. Een interessante speler, maar het heeft geen zin te veel te verwachten. We brengen hem rustig.’
Ook Dominik Oroz is net begonnen. Een jonge Kroatische verdediger, die tekende tot medio 2023. Weer een speler uit de Red Bull-school. Hij komt over van Salzburg-satelliet FC Liefering, waar ook Letsch heeft gewerkt. ‘Ik ben blij dat ik er ben’, zegt Oroz. ‘Ik had nog nooit van Vitesse gehoord, maar de gesprekken waren positief. Dit is perfect voor mijn ontwikkeling. Letsch ken ik qua naam wel van Austria Wien en FC Liefering. Voetballen is in Nederland vooral gebaseerd op techniek en balbezit, bij ons gaat het harder en is mentaliteit de grote kracht. Dat willen ze er hier ook in brengen: als team goed spelen, iedereen voor iedereen vechten. Als de ander een fout maakt, loop je voor de ander. Dat is wat ik wel kan brengen, denk ik. Speelt je team goed, dan speel jij ook goed.’
Geoliede machine
Matus Bero is dat stadium van talent allang voorbij. De Slowaakse international is een teamspeler pur sang en een van de belangrijkste schakels in het huidige Vitesse. Nu hij de laatste wedstrijden scoort, staat Bero ook weer meer in de schijnwerpers.
‘Als een team spelen en niet aan jezelf denken, dat is wat we tot het einde van het seizoen moeten doen’
Hij grijnst: ‘Als je scoort, doe je het goed; zo is voetbal. Op tv zie je alleen de bal en niet de bewegingen van de speler, dat is normaal. Ik vind het prima, laat mij maar lekker van box to box gaan en de vuile meters maken. Dat vind ik heerlijk. Ik hou van werken en ben ook ijzersterk. Ik geniet van elk moment. Je moet als een team spelen en niet aan jezelf denken. Dat is wat we tot het einde van het seizoen moeten doen. Ik kijk niet naar over een half jaar, maar naar de volgende wedstrijd. Anders bereik je niets. Daarom was ik ook zo boos in Emmen. We moeten het simpel houden, bescheiden blijven, niet interessant gaan doen.’
‘Ik ben al twee keer kampioen geweest, klopt. Als je gevoelig bent, krijg je last van de stress en speel je moeilijke wedstrijden. Je moet echt de dichtstbijzijnde wedstrijd winnen, anders ben je er geweest. Niet verder denken dan díé wedstrijd. Anders maak je jezelf gek. Het is niet concreet over een kampioenschap te praten. Slapen, rusten en trainen; dat is het recept. Kom bij mij niet aan met verhalen over titels en Leicester City. Ik hou niet van dit soort gesprekken; wat komt, dat komt. Gelukkig hamert de trainer daar ook op. Die pikt dat niet. Thomas Letsch is een geweldige coach, hij heeft een visie, brengt die over en iedereen weet exact wat hij moet doen. Dat zie je wel op het veld.’
Dat is ook tijdens de thuiswedstrijd tegen FC Groningen duidelijk. Vitesse oogt als een geoliede machine. Bero maakt weer veel vuile meters, maar hij is niet de enige die zonder bal nog feller oogt dan mét. De Duitse linksback Maxi Wittek raast ook als een bezetene. ‘Ik ben gehaald vanwege mijn mentaliteit’, vertelt Wittek. ‘Vitesse zoekt echt spelers die alles willen geven. Nou, dat kan ik. Hier staat een meer dan gelukkig mens. Vijf keer op rij gewonnen… Echt, het lijkt wel een droom soms.’
‘De wedstrijd in Emmen was een belangrijke les. Gemakkelijk denken is onze grootste vijand’
Het geheim? ‘We zijn een team. Natuurlijk kunnen clubs als PSV en Ajax veel duurdere spelers halen. Wij zijn geen Ajax, dat even een spits koopt van 25 miljoen. Maar één speler is nog geen team. Het laatste wat wij moeten doen, is gemakzuchtig worden. Geen wedstrijd is gemakkelijk voor ons. Daarom was Emmen een belangrijke les. Gemakkelijk denken is onze grootste vijand. Maar we zijn wel sportmensen en als je ziet en voelt hoe sterk je samen bent, dan mag je best je ambities uitspreken. Natuurlijk wil Vitesse kampioen worden. Maar ik kijk liever naar de laatste minuten van dit duel. Doordat wij al die kansen niet benutten, is het dan toch nog echt vechten. Dan moet je samen door muren gaan. Want uiteindelijk draait alles om winnen en niet om leuk voetballen. Je kent de wet van veel kansen missen, we zullen wedstrijden echt eerder moeten beslissen.’
Hoort hijzelf wat hij zegt? ‘Ja, wat een wereld. Haha, moet je je voorstellen: ik speel al jaren in het rechterrijtje van de Tweede Liga in Duitsland en nu dit. Het is heerlijk voetballer van deze ploeg te mogen zijn.’
En de trainer? Die is trots. ‘Ik zie het vuur op de trainingen, ik zie het vuur op het veld’, zegt Letsch. ‘Niemand die hier verwacht dat we met PSV en Ajax gaan concurreren, onze opdracht is de komende week van VVV en RKC te winnen. Dat is al moeilijk genoeg. Want het lijkt wel of iedereen het normaal begint te vinden dat wij winnen. Iedereen verwacht dat we nu altijd op het hoogste niveau spelen. Dat is een nieuwe uitdaging. We hebben tot nu toe een superseizoen gespeeld. Dat is het logisch dat je favoriet bent. Natuurlijk is het een zwaar schema, maar hoe kijk je daarnaar? Ben je moe of kijk je naar de flow? Als je blijft winnen, ben je frisch in de kop. Als je vijf keer op rij wint, geeft dat ook energie. Dan zit je in een flow, is alles makkelijk. Ik weet dat het saai klinkt, maar wij leven alleen naar de volgende wedstrijd. Dat is het enige waar we invloed op hebben.’
Bron: VI / Foto's: SV