De voorbereiding van Wilfried Bony
Zodra hij in het stadion aankomt, gaat hij zijn jachtterrein verkennen. Letterlijk. Hij gaat naar het strafschopgebied voor een grondige inspectie.
"Ik moet altijd klaarstaan om te scoren. Om het verschil te maken als een kans zich voordoet.
Voor de wedstrijd ga ik het veld op en kijk hoe het gras erbij ligt. In mijn eentje. Dat is belangrijk want concentratie is iets persoonlijks.
Als ik scoor, is het meestal vanuit het strafschopgebied.Dus ik wil weten of er oneffenheden in de grasmat zitten. Hoe het ervoor staat. Of het glibberig is, of ’t droog is. Daar pas je de noppen op aan, om niet weg te glijden.
Het draait om concentratie. En weten wat er gaat gebeuren. Je moet acties in de wedstrijd alvast overdenken.
Als ik alleen over het veld loop zing ik. Ik zing en hoop dat God mij de kracht geeft om te scoren.
In ’n fractie van een seconde gebeurd alles tegelijkertijd. Op dat moment… je hebt erop gewacht, dus als het moment daar is, heb je maar weinig tijd om te reageren.
Het is belangrijk om op de goede plek te staan en met het juiste gevoel op doel te schieten.
Ik moet altijd even voor de wedstrijd het net aanraken, dan kan ik scoren. Ik zie het niet als ritueel, het is meer een gewoonte. Het geeft mij meer kans om op ’t juiste moment op de juiste plek te zijn.
Om te scoren."