Het veld is de perfecte leerschool
Nicky Hofs. Al wat de middelbare schooltijd hem heeft opgeleverd, is een lieftallige vrouw. Een diploma is er niet. Maar in het voetbalvak blinkt hij uit. In rap tempo heeft hij de voorbije jaren de trainerscursussen doorlopen. Bij Vitesse is hij nu toegevoegd aan de technische staf. Vanwege zijn kwaliteiten. Zijn oog voor detail. Zijn tactische vermogen.
Hij geniet. ,,Dit is voor mij een ontdekkingsreis", vertelt Hofs. ,,Ik heb in de jeugdopleiding getraind en geassisteerd. Hartstikke mooi en boeiend. Maar het eerste elftal is het mooiste. Daar draait alles om winnen. Dat geeft écht een kick. Dat adrenalineshot in een vol stadion is heerlijk."
Hofs (34) staat eigenlijk aan de verkeerde kant van de lijn. Zijn voetbalcarrière is veel te vroeg beëindigd. Maar de knie, die is op. Helemaal op. Het is niet de vraag wát er fout is in dit geval. ,,Vraag me liever wat nog goed is. Dan kan ik het kort houden."
Hofs lacht. Humor is een ideale pijnstiller. ,,Ik stopte al op 30-jarige leeftijd", vertelt de Arnhemmer ,,Man, ik wilde nog zo graag. Maar als ik eerlijk ben, ben ik twee jaar te lang doorgegaan. Medicijnen hielden me lang op de been. Maar op een gegeven moment is het over, hè."
De voetbaltrainer Hofs heeft met dat kale feit leren leven. ,,De prikkel is er nog steeds, hoor. De teleurstelling. Voetbal is altijd mijn lust en mijn leven geweest. Echt, ik ben trouw naar school gegaan. Ik was helemaal geen spijbelaar. Maar de lessen konden mij niet boeien. Stom, want ik had mijn diploma gewoon moeten halen. Maar ja, na school, met de bal op een plein of veld, was ik pas in mijn element."
,,Ik heb alles op voetbal gegooid. Dat ik ook kon mislukken, is nooit bij mij opgekomen. Ik ging gewoon lekker voetballen en dat lukte wel aardig. Ik heb geprofiteerd van mijn talent. En dan mag ik te vroeg zijn gestopt, ik heb van al die jaren in het betaalde voetbal wel volop genoten."
Hofs is er uiteindelijk een aansprekende prof in Gelderland door. Als echte Arnhemmer, kind van de volkswijk Klarendal, is hij verworden tot een icoon van Vitesse. In zijn onbezorgdheid zit al die jaren ook zijn kracht. Druk kent hij niet. Adoratie ook niet. Het maakt hem in zijn loopbaan groot tegen Ajax en NEC, maar evengoed beslissend tegen MVV.
,,Scheldkanonnades hebben mij nooit gedeerd", vertelt Hofs. ,,Dat breng ik als trainer ook over. Laat je niet afleiden. Blijf jezelf. Ga bovenal uit van je eigen kracht."
De coach. Die moet nog veel leren, zegt Hofs. Hij heeft met Mohammed Allach, technisch directeur van Vitesse, een opleidingstraject uitgezet. Hij heeft het trainersdiploma TC1 gehaald. Zo is hij nu bij de staf van Henk Fraser beland. Het is een prachtkans.
,,Ik sta nog aan het begin van mijn trainerscarrière. Het is een prachtig vak. Maar een toekomstig hoofdcoach is nog heel ver weg. Het trainerschap is vooral een ervaringsvak. Kijken, observeren, mensenkennis vergroten. Wedstrijden meemaken. Je verdiepen in het vak. Het is een leerschool van heel veel jaren. Ik heb TC1, maar kom echt net pas kijken. Dat maakt bescheiden."
Hofs weet, er zijn boeken vol leerstof. Maar ja, zegt hij, dat begrijpend lezen, hè. ,,Ik snuif heel veel in de praktijk op. Maar ik ben geen autodidact, zoals je dat noemt. Ik gebruik ook gewoon de laptop, ik gebruik de moderne techniek. Het komt mij allemaal niet aanwaaien. De cursus TC3 was echt moeilijk. Dit is daarom ook geen luxebaantje. Ik moet gewoon elke dag aan de bak. Het gaat om structuur. En dat vind ik ook mooi. Ik ben geen studiebol, maar heb me wel ontwikkeld. Bij Vitesse krijg ik daartoe alle gelegenheid. En dit jaar wordt mooi, hè. Nieuwe selectie, een hoog verwachtingspatroon, Europa League. Ik stap op een mooi moment in."