Hoofdstuk uit een jongensboek voor Nicky

Nicky Hofs is met zijn ( net) 29 jaar te oud voor een jon­gensboek. Toch heeft zijn voetbalseizoen daar iets van weg. Van amateur tot de spe­ler van het jaar bij Vitesse.

Hoe een amateurvoetbal­ler speler van het jaar werd bij Vitesse. Het verhaal van de Arnhem­se middenvelder Nicky Hofs is als een voetbalhoofdstuk van ‘Koen Kampioen’ in zijn nadagen.

In de zomer van 2011, net terug van een mislukt avontuur op Cy­prus, speelde Hofs in het gelegen­heidsteam van Jhonny van Beuke­ring oefenwedstrijdjes bij FC Pre­sikhaaf. Een verzameling voetbal­liefhebbers die niets liever doet dan een balletje trappen.
Hofs was net terug van AEL Limas­sol, zijn buitenlandse avontuur op Cyprus. Dat liep verkeerd af na een trainerswissel. Hij raakte uit­eindelijk in een financieel conflict met de club en verliet het vakan­tie- eiland.

In Nederland, waar hij eerder voor Vitesse en Feyenoord speelde, ston­den de clubs niet meer te springen om de transfervrije ex- internatio­nal ( één cap) in te lijven. Crisis in het voetbal, crisis in huize Hofs, waar de voetballoopbaan van een begenadigd talent veel te vroeg leek te eindigen.

Er waren altijd twijfels aan zijn fy­sieke gesteldheid en aan zijn men­­taliteit, niet aan zijn voetbalkwali­teiten. Zijn oude ( jeugd) trainer Theo Bos zag zijn kans schoon en bood hem een plaatsje aan in de selectie van FC Dordrecht, waar hij zou gaan trainen om zijn condi­tie op peil te houden. Bos hoopte op meer, want een Hofs in de eer­ste divisie kan goud waard zijn.

Andere keuzes waren er niet, maar Hofs slaakte in De Gelderlander een noodkreet na weer een oefen­potje met ‘ Vriendenteam Van Beu­kering’. ‘Ik kom graag naar Vites­se’, riep Hofs, inmiddels op de hoogte van het grote spelerstekort bij Vitesse.

Hij mocht van de nieuwe trainer ­en oude bekende – John van den Brom mee trainen om zijn condi­tie op peil te houden. De deur naar een contract werd direct dicht gegooid, maar Hofs deed ge­woon wat hij altijd deed; goed voetballen en kreeg zo een voetbal­schoen tussen de deur.
Hij bleek met zijn ervaring en na­tuurlijke aanleg een verrijking voor de jonge en destijds veel te smalle Arnhemse selectie. En hij bleek aan persoonlijkheid te heb­ben gewonnen. De rebelse Nicky Hofs was volwassen.

Vlak voor de eerste wedstrijd van het seizoen, ADO uit, werd hij vastgelegd voor een jaar. Vitesse had zonder hem niet eens vol­doende spelers om een team op de been te krijgen. In dat contract kreeg hij de mogelijkheid een nieu­we verbintenis te verdienen door twintig duels te spelen.
Een kleine tien maanden later heeft Hofs zijn contractverlenging te pakken en gaat 19 juli met Vites­se Europa in. Hofs, momenteel met Vitesse in Suriname op tour­nee, speelde een grote rol in de we­deropstanding van Vitesse. Hij begon het seizoen ijzersterk, raakte een paar keer zijn basis­plaats kwijt, maar speelde altijd goed als hij een kans kreeg. Als val­se linkerspits deed hij het behoor­lijk, in de slotfase van het seizoen als spelverdeler voortreffelijk.

Hofs ging steeds beter spelen en groeide richting de finale van het seizoen; de vier play- offduels, naar zijn beste vorm. In beide duels met NEC scoorde hij de belangrij­ke openingsgoal, hij bediende spitsWilfried Bony, een cruciale factor voor de ploeg keer op keer.

Zijn gemiddelde rapportcijfer ging met sprongen vooruit. Hij was vol­gens onze beoordelingen de beste dit jaar, vóór Piet Velthuizen en Alexander Büttner.

Gelderlander