25 januari 2013 In de media

Interview Alexander Büttner

Zoals in het vorige MANCUNIAN Magazine al werd beschreven, kon het niet anders dan dat de geboren Doetinchemmer Alexander Büttner sinds de zomer in een roes moet leven.
Een transfer van Vitesse naar Southampton ketste af, om vervolgens "gewoon" door de mooiste club van de wereld, Manchester United, te worden ingelijfd bij de selectie.

Gezien hetgeen zich na zijn transfer heeft afgespeeld, zoals een debuut met goal tegen Wigan en diverse optredens in de Champions League, was het niet vreemd om te horen dat hij zich nog steeds regelmatig in zijn arm knjipt. Büttner speelt gewoon regelmatig in United’s hoofdmacht en mocht zich dan ook nog eens verheugen op een interview met de Dutch Mancunians.

We spreken Alexander een week na zijn optreden in de heksenketel van Istanbul tegen Galatasaray. Hoe was die sfeer in Istanbul, Alexander, ooit eerder zoiets meegemaakt?
Nee, zeker niet. Het was geweldig. Op mijn debuut na was dit wel de meest bijzondere ervaring bij United tot nu toe. Wat een geluid, schreeuwen, fluiten, aan één stuk door. Na de wedstrijd suisde het nog een tijd door in mijn oren, echt vanwege die orkaan aan geluid.

Je hebt de afgelopen seizoenen bij Vitesse gespeeld. Hoe kijk je terug op je jaren bij Vitesse?
Heel goed, ik heb daar echt fantastische jaren gekend. Ik had een goede band met de andere spelers, met de vele, mooie mensen die rondom het team werkzaamheden verrichten en natuurlijk met het Vitesse-publiek, dat is in die jaren geweldig voor mij geweest. Dat zag je ook wel toen ik afscheid ben gaan nemen, dat deed me echt veel.

Ook heb ik vele vrienden aan mijn tijd bij Vitesse overgehouden. Onder de spelers waren dat vooral Piet (red: Veldhuizen) en Nicky (red: Hofs) en ook Marcus Pedersen, die momenteel door Vitesse verhuurd wordt. Met hun heb ik nu nog altijd zeer regelmatig contact. Overigens mooi om te zien dat het zo goed gaat met Vitesse. Ze moeten zich alleen niet gek laten maken wanneer ze steeds weer als kampioenskandidaat worden genoemd. Ze moeten gewoon lekker blijven voetballen, van wedstrijd tot wedstrijd leven en dan zien waar het eindigt.

Je speelde bijna bij Southampton, maar dat ging niet door. Destijds teleurgesteld?
Het was aanvankelijk wel even jammer, maar al snel was duidelijk dat er meer gegadigden waren in Engeland. En als je nu kijkt hoe het sindsdien gelopen is, dan moge duidelijk zijn dat van teleurstelling zeker geen sprake meer is!

En ineens was daar het grote Manchester United. Kan toch niet? Dan droom je toch?
Fantastisch. Ik kende Rooney, Giggs en Scholes alleen van TV en dan zit je ineens bij ze in de kleedkamer. Maar ik werd meteen in het begin al prima opgevangen, binnen no time had ik het gevoel dat ik er al jaren zat. Al die spelers met die grote namen gedragen zich hartstikke normaal, ze gaven me met-een vanaf het begin al de indruk dat ik "gewoon" één van de jongens ben. Zo voelt het ook, heerlijk om hier te mogen spelen en trainen.

Wat was het lastigste aan je overstap van Vitesse naar United?
Familie en vrienden. Ik was gewend om altijd familie en vrienden om me heen te hebben, dat is hier natuurlijk niet het geval. Ik ben wel blij dat mijn vriendin meteen met me meegekomen is, dat is wel heel erg fijn. Gelukkig zitten we niet in een hotel, maar hebben we ons eigen huis. De meeste spelers wonen hier vlakbij, Ferdinand en zeker Robin (red: van Persie) wonen op een minuutje. Bovendien komen mijn familie en vrienden met de regelmaat van de klok hier langs. Ook dat alles heeft eraan bijgedragen dat we het hier eigenlijk meteen naar ons zin hadden.

Heb je in de korte tijd rond de overgang nog met Raimond van der Gouw gesproken?
Ja zeker. Al toen Southampton en enkele andere clubs interesse toonden, vertelde hij me uitgebreid over Engeland en het Engelse voetbal. En zeker toen United ter sprake kwam, was hij heel enthou-siast. "Het is daar echt groot", zei hij al, "als je daar eenmaal bent, wil je er nooit meer weg."

Wat wist je vooraf van United?
Zoals iedereen kende ik United natuurlijk als één van de grootste clubs uit de wereld. Het is hier ook echt groots in alles, je merkt het continu. Als speler hoef je echt alleen maar aan voetballen te denken. Er zijn gewoon overal mensen voor, echt alles wordt geregeld. Ook alle spullen, tenues, ballen, verzin het maar, alles ligt altijd keurig klaar en nergens schiet het tekort.

Hoe ben je opgevangen door United? Je was immers relatief onbekend, zeker ook voor de andere spelers.
De opvang was zoals ik net al zei fantastisch. Alle spelers, Ferdinand, Rooney en de anderen behandelden me vanaf het begin alsof ik hier al jaren zat. Het was wel fijn dat Robin net voor mij hierheen was gekomen. We kunnen het goed met elkaar vinden en het is ook prettig om zo nu en dan Nederlands te kunnen praten. Ook Meulensteen is natuurlijk belangrijk voor me. Ook al spreek ik behoorlijk Engels, soms is het wel makkelijk als een oefening even in het Nederlands toegelicht kan worden. Ik denk overigens dat hij een belangrijke factor is achter de successen van United. Ik heb hem al eens gevraagd waarom hij nog geen hoofdtrainer is, omdat hij echt super goeie trainingen geeft.

Hoe was je eerste training?
Dat ging eigenlijk wel goed, het ging redelijk vanzelf. Eerst heb ik wat loopoefeningen gekregen, omdat ze mijn conditie wilden testen. Daarna mocht ik bij de groep aansluiten, ik had ze iets verderop al volop met de bal bezig gezien. Ik ben niet verlegen aangelegd, dus ik ben meteen lekker mee gaan voetballen. Ik praat normaal gesproken al vrij veel op het veld, dat ben ik ook tijdens die eerste training meteen maar gaan doen. Gewoon, omdat het meteen lekker liep, dat werd ook gewoon geaccepteerd door de anderen. Een prima eerste ervaring dus.

Je debuut was onvoorstelbaar.
Ja, dat was super. Ik had geen last van zenuwen. Lekker weertje, vol stadion, wat wil je nog meer?
Het was ook makkelijk voetballen, we hadden veel balbezit en ook bij balverlies werd de bal weer snel veroverd. Beide backs, waaronder ik dus, werden gestimuleerd vol mee in de aanval te gaan. Bij Vitesse was dat iets minder aan de orde. Tja, en dan gaf ik ook nog eens een assist en scoorde ik een doelpunt, echt super! Bij je tweede wedstrijd kwam je met de Champions League hymne het veld op.
Ja, ik heb al vijf wedstrijden gespeeld, waarvan twee in de Champions League. Echt geweldig, daar had ik niet op durven hopen!

Wat is het mooiste in je leven in Manchester als speler van United?
Kan ik niet zeggen, het is allemaal geweldig. Hier heb ik mijn hele jeugd voor gegeven. Er zijn dagen dat je het je allemaal nog niet zo goed beseft, maar dit is echt geweldig.

Hoeveel groter is de druk bij United t.o.v. bij Vitesse?
Dat valt wel mee, je moet gewoon winnen, maar daar hebben we de spelers ook naar. Als je op het veld staat, heb je zulke sterke spelers om je heen, dat maakt het wel minder moeilijk. Er zijn zoveel wedstrijden, de hele, brede selectie is nodig om het seizoen goed door te komen. Een groot verschil tussen Nederland en Engeland is dat je hier veel meer tijd in het krachthonk doorbrengt. Dat is wel nodig ook, want ik heb wel gemerkt dat 90 minuten Premier League andere koek is dan 90 minuten Eredivisie.

Met wie ga je het meeste om bij United?
Vooral met Robin, ook met Ferdinand. Daarnaast ook met de andere jonge gasten, zoals Danny Welbeck en Tom Cleverley. Maar eigenlijk is iedereen hier wel ok!

Had je ooit van de Dutch Mancunians, de Nederlandse supportersclub van United, gehoord?
Ja zeker. Ik kreeg jullie laatste magazine, met onder andere de reportages over mezelf en ook over Robin. Het magazine zag er goed uit, hoor. Ik vind het sowieso al speciaal dat zoveel Nederlanders supporters van United zijn en zelfs regelmatig hierheen komen om de club te zien spelen.

Waar moest je aan wennen bij de overgang van de rustige Achterhoek naar het drukke Manchester?
De enorme grootte van de club en alles wat dat met zich meebrengt. Alles wat je doet, wordt met name door de media in de gaten gehouden. Alles wat bij of rond United gebeurt, wordt enorm uitvergroot. Hier herkent iedereen je op straat, ondanks dat Manchester zo’n grote, drukke stad is. Zo was ik gisteren nog even de stad ingegaan met m’n vriendin. Iedereen wil met je op de foto, een handtekening van je. Maar alles wel met respect, moet ik zeggen. Als je zit te eten, dan word je keurig met rust gelaten. In Nederland kwam het voor dat men gewoon bij je aanschoof aan tafel!

Ik begreep van een Dutch Mancunian uit de Achterhoek dat het groot feest was in de Doetinchemse wijk waar je vandaan komt, toen je je contract had getekend. Het moet echt een gekkenhuis zijn geweest.
Ja, dat was gigantisch, er waren 1.500 tot 2.000 mensen op de been. Het mooie was dat ik met mijn vriendin, vader, moeder, broer en neef naar Manchester was geweest om te tekenen en zij allemaal wisten dat het feest georganiseerd werd. Ik was de enige die van niks wist. Onderweg merkte ik wel dat ze bijvoorbeeld na de landing op Schiphol allemaal aangaven dat we moesten opschieten, maar ik had geen idee waarom.

Je hebt natuurlijk wel al eerder buiten de Achterhoek gewoond toen je bij Ajax zat. Was dat niet lastig voor zo’n jong iemand?
Nee, ik heb nooit in Amsterdam gewoond. Mijn vader bracht me elke dag ’s morgens naar Amsterdam, om me ’s avonds weer op te halen. Hij heeft er samen met mij echt heel veel voor moeten doen en moeten laten. Als er iemand is, aan wie ik te danken heb dat ik hier ben gekomen, is het mijn vader wel. Ik was vroeger best wel een bandietje, maar mijn vader heeft me van straat gehouden op het moment dat dat nodig was. Hij is zelf prof geweest en wist wat ik wel, maar zeker ook wat ik niet moest doen. Maar ook op voetbalgebied heeft hij visie. Nog steeds, ook hier bij United, neem ik de wedstrijd naderhand met hem door. Wat ging goed, wat kon er beter of anders, daar heb ik echt veel aan.

Waarom ben je destijds vetrokken bij Ajax?
Het trok me niet om in een gastgezin te gaan. Ik hoorde van andere jongens zoals Toby Alderweireld hoe moeilijk dat was op die leeftijd. Ik ben toen dichterbij huis gaan voetballen, bij Vitesse.

Wat was vroeger je favoriete club en favoriete speler toen je nog jong was en waarom?
Ik speelde in de jeugd bij Ajax en was daar wel erg onder de indruk van Wesley Sneijder. Verder kent natuurlijk iedereen Johan Cruijff en Maradona, van beiden heb ik veel videobeelden bekeken in mijn leven.

En wie is tegenwoordig je favoriete voetballer, waar je veel waardering voor hebt?
Nou, ik zit in één kleedkamer met grootheden als Paul Scholes en Ryan Giggs. Die gasten zijn zo fit en acteren dagelijks op het hoogste niveau, daar kan je alleen maar respect voor hebben. Als linksback is Evra waarschijnlijk de beste van de wereld. Wat een grote speler. Ik vind het echt een eer om met hem tot één team te behoren. Het siert hem ook dat hij mij helpt in mijn ontwikkeling, mij adviezen geeft waar hij kan.

Tenslotte, heb je specifieke wensen, op korte en op lange termijn?
Natuurlijk zou ik graag voor het Nederlands Elftal spelen, maar dat heeft niet de eerste aandacht. Eerst wil ik me hier bij United ontwikkelen, en dat gaat zeker lukken met zoveel goede spelers, trainers en andere staf om me heen. Als die ontwikkeling zich doorzet, heb ik er alle vertrouwen in dat het Nederlands Elftal vanzelf volgt. Maar bovenal wil ik graag hier slagen, slagen bij Manchester United.

Alexander, bedankt voor je tijd. Erg leuk dat je ons te woord wilde staan.
Ik vond het ook een leuk interview. Zoals gezegd vind ik het speciaal dat deze club een Nederlandse supportersclub heeft.

Hartstikke bedankt! Maarre, jij bent wel één van degenen die 2013 voor de Dutch Mancunians glans kan geven door in mei samen met je teamgenoten met één of meerdere bekers aan de haal te gaan! We zijn op de goede weg, lijkt me! Met zo’n selectie als wij hebben, maken we in ieder geval een goede kans!

Mooie woorden om mee af te sluiten, Alexander, nogmaals bedankt. Goed te horen voor ons als Dutch Mancunians dat de nieuwste Nederlandse speler van United zo positief is over onze club en ook zo positief is over de kansen van onze club op de grote prijzen aan het eind van dit seizoen!


Lid worden van de officiële Nederlandse supportersclub van Manchester United, de club van Alexander Büttner?

Begin dit seizoen vertrok Alexander Büttner naar Manchester United. Alexander heeft het inmiddels goed naar zijn zin bij United. United heeft een officiële supportersclub in Nederland, de Dutch Mancunians. Met de Dutch Mancunians kan je bijvoorbeeld georganiseerd wedstrijden van United gaan bekijken. Je gaat dan met het vliegtuig naar Engeland, waar het wedstrijdkaartje, het hotel en een stadiontour en museumbezoek inbegrepen zijn.

Ook ontvang je 3-maandelijks een glossy magazine en word je op de hoogte gehouden over de gezellige meetings die door heel Nederland georganiseerd worden en daar natuurlijk ook mee juichen met de andere supporters als United gescoord heeft.

Voor slechts € 36,- per jaar (kinderen € 18,-) ben je een jaar lang lid van de Dutch Mancunians.

Geïnteresseerd om lid te worden of wil je graag meer informatie over de Dutch Mancunians? Bezoek dan de site www.dutch-mancunians.nl  of stuur een email naar info@dutch-mancunians.nl

Mancunian Magazine

Hoofdsponsor: