Merchandise
Jordania: ’Laat Vitesse heel’
In een exclusief interview vertelt Merab Jordania waarom hij geen eigenaar meer is van Vitesse en kijkt hij terug op het ’mooiste project’ van zijn leven.
Jordania: ’Deze club is mijn kind en je kind wil je niet verkopen’
Aan het eind van de middag, in de skybox waarin hij ruim drie jaar heeft gezeteld, valt de complete technische staf van Vitesse plotseling binnen. Hoofdtrainer Peter Bosz, zijn assistenten Hendrie Krüzen, Albert Capellas en keeperstrainer Raimond van der Gouw hebben een cadeautje voor Nina, de persoonlijke assistente van Merab Jordania. Ze is jarig en bloost als de coaches luidkeels voor haar zingen.
Jordania vindt het prachtig. Hij slaat zijn armen om de schouders van de trainers en staat erop dat het glas wordt geheven. Even eerder heeft hij al uitgelegd dat Bosz en zijn mannen „de beste technische staf vormen die ik ooit heb gehad”. Jordania blijft die middag herhalen hoe trots hij is op de voetbalvisie en kwaliteiten van Bosz, die in zijn ogen veel meer symbool staat voor de Hollandse voetbalstijl dan het grote publiek doorheeft.
Natuurlijk, beseft de Georgische oud-prof en oud-bestuurder zelf, heeft hij in die drie jaar een paar coaches zien passeren. Het vertrek van sommigen paste bij de ontwikkeling van de club onder zijn leiding. Jordania wilde steeds hogerop en een steeds betere trainer. „En nu heb ik de beste. Echt de allerbeste. Iedereen weet dat ik al van jongs af aan een fan ben van Cruijff en aanvallend voetbal volgens de visie van Cruijff. Met totale bewondering keek ik daarom naar Peter Bosz bij Heracles de voorbije jaren”, zegt Jordania. „Met hem kan ik hier echt geweldig over voetbal praten. Hij verdient alle steun, want hij is hier met iets unieks bezig.”
Over de onder hem verdwenen coaches geen kwaad woord. Over Theo Bos al helemáál niet. Luisterend naar Jordania blijkt hij bij het ontslag van zijn eerste coach te hebben geworsteld met wat er nodig was voor de club en met zijn sympathie voor de mens Theo Bos. Jordania: „Theo was ’Mister Vitesse’. De uitvaartplechtigheid in het stadion van Vitesse, die voor Theo is gehouden, zal nooit meer worden geevenaard. Het was zo emotioneel en zo mooi. En dat verdiende hij.”
Het was op die avond dat de liefde tussen Jordania en de club Vitesse nóg sterker werd. Hij voelde zich opeens lid van de familie, voelde de warmte van de supporters. Het geelzwarte bloed stroomde harder dan ooit door zijn aderen.
De navelstreng is sinds een paar weken doorgesneden. Officieel is hij geen eigenaar en geen voorzitter van de raad van commissarissen meer. Jordania heeft de aandelen overgedragen. Onvrijwillig, zegt hij nu. Het is ook de reden waarom hij nu, in de winterstop, zijn verhaal wil doen en een statement wil maken richting de aanhang van Vitesse.
Hij wenst niet als een snelle jongen te worden neergezet, die even wilde cashen met aandelen van de club. „Ik heb geen eurocent overgehouden aan de overdracht van de aandelen. Wie dat wel beweert, weet niet waar hij over praat. Ik ben een voetbalman die nog net zo begaan is met de club, de spelers en de trainers als toen ik eigenaar was.”
De Georgiër wordt emotioneel als hij de dingen van de afgelopen weken de revue laat passeren. Hij kan niet álles vertellen. Daarvoor zit hij in een te groot machtsspel tussen Londen en Arnhem. Daarvoor is de invloed van de miljardairs Alexander Chigirinsky en Roman Abramovich te groot.
Jordania, gepassioneerd: „Ik heb alles hier steen voor steen opgebouwd in de afgelopen drie jaar. De club was nagenoeg failliet, was niets meer. Wat er nu staat is groots. Ik heb mijn best gedaan op voetbalgebied, met het trainingscomplex op Papendal en met de organisatie. Ik heb keuzes gemaakt waarbij voor mij slechts één ding telde: kan het elftal hierdoor beter worden?”
„Ik heb ook een geweldige trainersstaf bij het elftal neergezet. Ik hou inmiddels net zoveel van Vitesse als van mijn kind. Vitesse is mijn kind! En wie wil nou zijn kind verkopen?”
Jordania zakt achterover op de leren bank, waarop hij al een uur vertelt en bijt op zijn onderlip. Zegt dan: „Alexander Chigirinsky is mijn allerbeste vriend. Tussen hem en mij is er een pure vriendschap.” Tussen Chigirinsky en Abramovich bestaat een andere relatie. „Laten we het erop houden dat ik mijn verplichtingen en afspraken aan Alexander ben nagekomen.”
Op de vraag of hij frontaal is gebotst met Abramovich en op de visie van diens secondanten bij Chelsea over de wijze waarop de samenwerking met Vitesse moest worden ingevuld, zwijgt Jordania. De voormalige eigenaar wenst geen woorden meer te verspillen aan ’Londen’.
Natuurlijk was er ook wantrouwen in het begin ten aanzien van Jordania. Maar gaandeweg overtuigde hij de echte Vitessenaren van zijn ambitie om Vitesse met zijn voetbalverstand en bevlogenheid, en niet alleen met geld of spelers van Chelsea naar de top te brengen. „Ik heb met een aantal mensen binnen de club een geweldige relatie opgebouwd, zoals met Bert Roetert, de nieuwe voorzitter van de rvc. En als ik Bert noem, noem ik ook de mannen die in mijn ogen de echte vrienden van Vitesse zijn: Kees Bakker, Jan Snellenburg en Cor Guijt.”
„Voor mij staat maar één ding voorop. Dat is het elftal van Vitesse en de manier waarop Peter Bosz als trainer deze ploeg naar de top brengt. In het voetbal is geld belangrijk, dat ontken ik niet. Toen ik hier begon hielp het om met geld dingen in gang te zetten.” Het project heeft in drie jaar al meer dan 100 miljoen euro gekost. „Maar met alleen miljoenen red je het niet. Aan het eind van de rit gaat het om visie en om voetbalverstand. Daarin heb ik mijn bijdrage geleverd en die wil ik blijven leveren.”
Jordania weet dat hij geen formele rol meer heeft, maar zijn betrokkenheid bij het elftal en het hele project blijft groot. „Dit seizoen mag er niets veranderen. In de zomer kijk ik wel hoe het verder gaat wat mij betreft. Maar wie nu iets gaat veranderen aan dingen rond het elftal of de club, maakt iets moois kapot en houdt niet van Vitesse. Het loopt als een trein. Ik heb elke dag contact met mensen van de staf, ik heb een geweldige relatie met Peter (Bosz, red.) en ik blijf bij alle wedstrijden van Vitesse komen.” Jordania vertelt dat hij op zijn eigen manier elke week in z’n eentje de wedstrijden van Vitesse analyseert. Via Ted van Leeuwen, voormalig technisch manager en hoofd scouting, krijgt hij nuttige, aanvullende informatie. „Ik bestudeer alles. Aan de hand daarvan bepaal ik met wie ik rond het elftal zit en waarover ik praat. Ik ondersteun slechts. Ik heb Peter (Bosz) totale vrijheid gegeven en duldde geen bemoeienis van anderen (Chelsea, red.) toen hij de technische leiding kreeg. Dat moet allemaal zo blijven.”
De hele invloed van Chelsea vindt Jordania bovendien overschat. Niet alle spelers die zijn uitgeleend aan Vitesse bleken toppers. Zelf vindt hij alleen Lucas Piazon en Patrick van Aanholt van topniveau. „En Patrick wilden ze nota bene verkopen aan FC Twente. Die was al op weg naar Enschede toen ik heb ingegrepen.” Jordania was woedend dat vanuit Londen het grootste talent op dat moment aan een concurrent van Vitesse werd verkocht. Net voordat de transfer plaatsvond, stak Jordania er een stokje voor. Hij zag juist in Van Aanholt een groot talent voor de toekomst.
Hij had oog voor meer talent. „Wilfried Bony heb ik voor 3,5 miljoen gekocht en die ging afgelopen zomer voor 16 miljoen euro de deur uit. Maar laat niemand denken dat het bij mij ooit om geld is gegaan, waarom ik mijn ziel en zaligheid in Vitesse heb gestoken.”
