Julian Jenner jubelt weer na seizoenen van stilstand

Julian Jenner (26), een van de laatste karakteristieke rechtsbuitens van Nederland en ooit smaakmaker bij Jong Oranje, kwijnde weg bij Vitesse. Tot dit seizoen. Uitgerekend in het jaar dat in Arnhem alles anders moet, is de flair terug. ‘Over een paar jaar wil ik met Vitesse om de titel spelen.’

'Ik heb twee jaar op deze trainer gewacht'

Na de eerste training na de overname van Merab Jordania was er veel aandacht voor de spelers van Vitesse. Het was half augustus en een dag voor het thuisduel met FC Twente, waardoor de spelers alleen over die wedstrijd mochten praten. Dat was vol­gens de clubleiding beter voor de concentra­tie, de latere 3-0 nederlaag ten spijt. Voor Julian Jenner ging deze beperkte onderwer- werpskeuze niet op. Dat hij destijds gebles­seerd was, vormde daarvan niet de enige re­den. Zijn positieve houding ten opzichte van de grote revolutie in Stadion Gelredome stelde de club gerust. De aanvaller kon het woord wel voeren. 'Ik heb toen iedereen ver­teld dat het een geweldige kans is voor Vi­tesse. En zo denk ik er nu nog steeds over.'

Overleven
We bevinden ons in het rustieke cen­trum van Oosterbeek, een groen dorp onder de rook van Arnhem. Buiten nadert de tem­peratuur het vriespunt, maar dat weerhoudt Jenner er niet van om in een T-shirt zijn ver­haal te doen. De tatoeages op zijn bovenar­men steken onder het witte tricot uit. Zijn gedachten gaan terug naar de rigoureuze ge­daantewisseling bij Vitesse. Een Georgische baas, twee Spaanse trainers en een handvol buitenlandse spelers moeten de Arnhemse club naar de top leiden.

Waar veel van zijn Nederlandse ploeggenoten met de nodige onzekerheid over hun toekomst worstelen, toont Jenner geen zuchtje twijfel. 'Eindelijk komt er een topsportcultuur bij Vitesse. Van­af het eerste moment ben ik razend enthou­siast over de ontwikkelingen. De club wil zo snel mogelijk naar de top. Dat is voor een speler toch geweldig om te horen? De nieu­we technische staf is een vooruitgang, er zijn betere spelers gekomen, maar dat niet al­leen.

De Slenk, ons trainingscomplex, is ver­ouderd. Dat gaat binnenkort op de schop en er komen nieuwe velden. De club wil vooruit, en die ambitie heb ik hier twee jaar lang gemist. Ook omdat er geen financiële middelen waren. Daardoor hield het sportief niet over, tenminste niet wat je graag als topsporter wil zien. Dat moet nu anders, en de woorden wor­den bekrachtigd met daden.

Jordania is een hartelijke man, Ted van Leeuwen (technisch directeur, red.) doet fantastische dingen voor de club en de nieuwe trainer maakt een sterke indruk. Serieus, Ferrer heeft me vanaf het eerste moment in de greep. Alles is voetbal bij die man; wat een verademing.'

Een golf met positieve klanken over Vitesse nieuwe stijl overspoelt ons. Jenner komt superla­tieven tekort. 'Op deze trainer heb ik twee jaar lang gewacht. Hij wil dominant voetballen, op de helft van de tegenstander, met een tactiek die he­lemaal bij mij past. Via de zijkanten, met vleugel­aanvallers, maar dat niet alleen. Hij hamert erop dat mensen op elk moment de bal moeten willen ontvangen. Ook in de dekking. Dat is nieuw voor sommige jongens, omdat er in het verleden vaak voor de veilige oplossing moest worden gekozen. Dat is nu anders.

Vitesse moet weer flair krijgen, met een goed positiespel waarin iedereen mei- moet doen; exact zoals ik bij AZ onder Louis van Gaal heb geleerd. Ferrer heeft heel veel weg van Van Gaal, maar ik durf nu al te constateren dat deze trainer beter bij me past. Hij geeft je de vrij heid om dingen op intuïtie te doen.' Jenner heeft onder zijn nieuwe trainer een basisplaats op zijn geliefde positie van rechtsbuiten veroverd. Het verklaart voor een groot deel zijn enthousiasme, maar dat is volgens de buitenspeler zelf te simpel gedacht. 'Na­tuurlijk speelt het mee dat ik nu een kans krijg, maar dat is het niet alleen.

Ik voel aan deze trainer dat hij je echt beter wil maken. Dat geldt voor iedereen. Een mooi voorbeeld. Vorige week deden we een positiespel, met de keepers erbij. Op een gegeven moment nam Ferrer doelman Sebastiaan van der Sman apart en ging gericht met hem aan de slag. Hij is de derde doelman bij ons, maar de hiërarchie interesseert de trainer niet. Hij geeft ieder­een aandacht en handelt zonder vooroorde­len. Dat doen alleen toptrainers.'

Maar hoe zeker voelt Jenner zich van zijn plek, wetende dat de transferperiode in januari mogelijk weer een nieuw schip met spelers naar Arnhem brengt? 'De afgelopen maanden zie ik bij medespelers angstige blikken. Ze voelen zich onzeker over hun toekomst. Dat gevoel ken ik niet. Ik laat me niet wegjagen en heb ook niet het gevoel dat de club van me afwil. Natuurlijk veran­dert er veel, maar ik ben een overlever. Ik ben op­gegroeid in de wijk Poptahof in Delft. Daar was het leven niet altijd even makkelijk; je moest er het beste van maken. Op straat gold het recht van de sterkste. Daar heb ik voor mezelf le­ren opkomen. Met anderen ben ik niet bezig en ook niet met wie er allemaal wel of niet wordt gekocht. Ik concentreer me op mijn eigen spel en wil dat de club niet zonder me kan. Ik overleef bij Vitesse. Dat is geen arro­gantie, maar een gevoel gebaseerd op reali­teitszin. Met deze club wil ik over een paar jaar om het kampioenschap spelen.'

Stilstand
Het hoge woord is eruit. Sinds Maasbert Schouten half augustus als een kind zo blij was dat hij zijn aandelen had verkocht en in alle euforie verkondigde dat Vitesse voort­aan voor het kampioenschap gaat, heeft de club er een nieuwe erfenis bij. Het Project 2013, zoals het in Arnhem wordt genoemd, moet de Gelderse club naar de nationale top leiden. Het leverde vooralsnog vooral hoon­gelach op. 'Dit seizoen is het niet realistisch en moeten we genoegen nemen met een plek in de middenmoot. Maar als je ziet wat er de afgelopen maanden allemaal is ge­beurd, dan biedt dat wel perspectief. Er wordt een sfeer gecreëerd, waarin de club naar de top kan. Het verschil met de afgelo­pen twee jaar is enorm. Ik weet nog goed dat ik van AZ naar Vitesse kwam en niet wist wat ik meemaakte. In Alkmaar was ik de top ge­wend. Onder Van Gaal streefde je elke dag naar perfectie. Bij Vitesse leek iedereen met van alles bezig, behalve met het voetbal.'

Jenner deelde zelf mee in de malaise. Waar hij met een vierjarig contract bij Vitesse zijn plezier weer terug wilde vinden en met de club vooruit wilde, werd hij ver teruggeworpen. Blessureleed en vormverlies zorgden in twee jaar bovenal voor frustraties. 'Ik ben zelfkritisch en besef donders­goed dat ik twee jaar stil heb gestaan. Vitesse voel­de ook lange tijd als een verkeerde keuze. Met hoge verwachtingen kwam ik naar Arnhem, maar die heb ik nog niet kunnen waarmaken. Natuur­lijk ligt dat ook aan mezelf. Toch heeft alles in het leven een oorzaak. Ik had bijvoorbeeld last van blessures. En het werd me bij Vitesse ook niet makkelijk gemaakt. Ik werd gehaald om onder Hans Westerhof in een 4-3-3 systeem rechtsbui­ten te spelen. Maar hij vertrok al snel, waarna Theo Bos overging op 4-4-2 in een ruit. Dat was net een van de redenen waarom ik bij AZ was ver­trokken. Al snel merkte ik dat ik niet in de plannen van Bos voorkwam. Dan speelde ik bij de beloften op maandagavond en kreeg ik van iedereen complimenten. Dat had al­leen geen gevolgen voor mijn positie in het eerste elftal. Eerlijk, ik heb vaak genoeg met mijn spel op de deur geklopt, maar Bos wil­de gewoon niet open doen.'

Dat gevoel zette zich vorig seizoen door, met als gevolg dat Jenner vanaf de winter­stop over de grens ging kijken. 'Ik ben in de winterstop op zoek gegaan naar een alterna­tief en vond die met Rot-Weiss Ahlen. Een mooie club, waarmee ik een half jaar lang in de Tweede Bundesliga heb gespeeld. Toen ik kwam, hadden ze acht punten en stonden ze stijf onderaan. Uiteindelijk zijn we op 24 pun­ten geëindigd. Niet voldoende voor lijfsbehoud, maar toch kijk ik met een positief gevoel op die periode terug. Ik ben er veel sterker en fitter ge­worden, en ik kreeg weer plezier in het voetbal.'

Als herboren maakte Jenner begin dit seizoen zijn rentree in Arnhem. Zijn relatie met Bos verliep be­ter en de rechtsbuiten kreeg weer speelminuten in het eerste elftal van Vitesse. 'Bos vond me goed presteren en kon niet meer om me heen. Er waren veel spelers vertrokken, en hij zag dat ik was ver­anderd. Uiteindelijk heb ik ook op een normale manier afscheid van hem genomen. Ik ga niet hy­pocriet doen, ik ben blij dat er met Ferrer een an­dere trainer is gekomen. Maar zo heeft iedere voetballer zijn voorkeur.'

Omstreden
Het gesprek wordt opeens ruw onderbroken door gebonk op de ramen. Een man van middel­bare leeftijd heeft in het voorbijgaan Jenner her­kent en steekt enthousiast twee duimen naar hem op. De aanvaller kan er om lachen. Hij weet als geen ander hoe dicht populariteit en afgunst bij elkaar liggen. In uitduels van Vitesse is de Delfte­naar met regelmaat het mikpunt van vijandige teksten, terwijl hij bij de Arnhemse supporters steeds geliefder wordt. 'Ach, ik ben eraan gewend geraakt. Het heeft ook met mijn uitstraling te ma­ken. Ik kom uit het westen, heb het hart op de
tong en toon altijd een bepaalde bluf. Ik zie dat als een goede eigenschap. Als ik het veld oploop, moet mijn tegenstander angst krijgen. Niet alleen door mijn acties, maar ook door mijn uitstraling. Dat roept inderdaad ook reacties op. Kijk, eigen­lijk is het zo: of je haat me of je mag me. Een mid­denweg is er niet. Maar als supporters van de te­genpartij me uitjouwen, zie ik dat als een compliment. Dat betekent dat ze me uit mijn spel willen halen.'

Jenner gaat verder met het kijken in de spie­gel. 'Ik ben een bloedzuiger. Zonder dat ik het be­wust doe, kan ik bij sommige mensen het bloed onder de nagels vandaan halen. Dat komt door mijn rechtlijnigheid. Goed is goed en fout is fout. In de voetballerij is men dat niet gewend, omdat er veel achter je rug om wordt gepraat. Ik heb aan Vitesse moeten wennen, maar Vitesse ook aan mij. Ze hebben hier zeker gedacht: Wat is ' dat voor een gast met een grote bek? Als ik iets op het veld zie waar ik anders over denk, dan gooi ik dat eruit. Inmiddels denk ik wel iets langer na voor ik mijn mond opentrek. Na­tuurlijk gaat dat in het veld altijd gepaard met emoties. Daar schrokken ze in het begin wel van. Het is hier allemaal wat gemoedelijker, terwijl ik gewend ben om elkaar recht in het gezicht de waarheid te zeggen. Mijn intentie is altijd om mijn medespelers te helpen, ook al is dat op sommige momenten niet zo positief.'

Het zijn uitgesproken teksten van Jenner, maar toch is er een duidelijke verandering zicht­baar met het verleden. Waar hij in de eerste jaren van zijn profcarrière vaak in de aandacht stond met provocerende teksten en wild gedrag, oogt de aanvaller nu een stuk rustiger. Veranderingen in zijn privéleven liggen ten grondslag aan zijn nieu­we voorkomen. 'Vroeger was ik een jonge hond die niet te stoppen was. Ik las laatst wat oude in­terviews van mezelf terug en dacht toen echt: Juul, hoe heb je dit nou weer kunnen zeggen? Ik dacht dat ik de hele wereld aankon. Het ging ook zo snel in mijn carrière. Europees kampioen met Jong Oranje, verliezend bekerfinalist met AZ, bij­na kampioen met AZ en Europese wedstrijden spelen tegen clubs als Werder Bremen, Newcastle United en Fenerbahce. Alles verliep voorspoedig, waardoor ik geen rekening hield met een periode waarin het weieens kon tegenzitten. Dat doe ik nu wel. Ik besef dat het niet vanzelf gaat. Je moet kei­hard werken om succesvol te zijn. Sinds februari ben ik vader van Kyan, een prachtige zoon. Dat heeft me rust gegeven. Ik leef en voetbal niet al­leen voor mezelf, maar ook voor mijn vrouw Melanie en die kleine. Die verantwoordelijkheid heeft veel met me gedaan.'

De gezinsuitbreiding heeft Jenner onder meer een bredere blik opgeleverd. Hij laat zich bijvoor­beeld sinds kort door een boekwerk inspire­ren. 'Mijn vrouw kwam afgelopen zomer met het boek The Secret aanzetten. Ik keek haar met een blik aan van: Wat moet ik daar nou weer mee? Maar ik ben het wel gaan le­zen, en het heeft mijn manier van denken flink veranderd.' Het boek, dat is voortgeko­men uit de gelijknamige film en documen­taire van Rhonda Byrne, pretendeert dat we ons geluk en succes zelf in de hand hebben. Het neigt naar spiritualiteit. 'Ik weet niet of dat klopt, maar het is wel zo dat het boek mijn ogen heeft geopend. Het stelt vast dat je veel kunt bereiken in het leven, door dui­delijke en haalbare doelen te stellen. Daar­bij moet je te allen tijde positief blijven. Het heeft geen zin in het verleden te blijven hangen of in de toekomst te leven, het gaat om het heden. Daar ben ik nu elke dag bewust mee bezig.'

Om het te vertalen naar het voetbal heeft Jenner voor zichzelf duidelijke doelen geformuleerd. 'Ik heb geleerd van het verleden en weet dat bepaalde dingen uit hun verband worden gerukt. Daarom ga ik niet roepen dat ik in Oranje hoor. Het is wel een doel van me, zoals dat voor elke voetballer het geval is. En ik realiseer me dat er in Nederland niet veel buitenspelers rondlopen. Maar dat is iets voor de toekomst, en daar wil ik niet aan denken. Wat nu telt, is Vitesse en daar moeten ze niet om me heen kunnen.'

VI magazine nr. 48