Marco Mensink: Sfeermaker in voor- en tegenspoed

Marco Mensink (40 jaar) was 6 jaar oud toen hij besmet werd met het Vitessevirus. Samen met zijn opa bezocht hij trouw de wedstrijden van zijn favoriete club. Nu, bijna 35 jaar later, is hij medeverantwoordelijk voor de sfeer in het stadion bij thuiswedstrijden.

Foto: Kirsten den Boef; www.kirstenfotografeert.nl

Dé Zondagkrant Arnhem legt deze geboren en getogen Arnhemmer enkele vragen voor.

Je zit in het sfeerteam van SV Vitesse. Wat doet dit team zoal?
"Het sfeerteam is verantwoordelijk voor de aankleding van het Gelredome bij thuiswedstrijden. Wij hangen bijvoorbeeld spandoeken op en zetten reclameborden neer. Met die hele operatie zijn we al snel zo´n vijf tot zes uur bezig. En speciale sfeeracties zoals een vuurwerkshow of een confettispektakel, nemen nog meer tijd in beslag.
Het sfeerteam bestaat uit twaalf mensen. Het is gezellig om met zijn allen een paar uur voor de wedstrijd bezig te zijn.
Maar het sfeerteam zorgt ook voor sfeer tijdens de wedstrijden. Samen met twee anderen ben ik trommelaar."

Wat is de rol van een trommelaar?
"Als trommelaar zweep je het publiek op. Daarbij is het belangrijk om de sfeer op de tribunes te volgen. Als Vitesse goed speelt, zit de sfeer er snel in. Maar het is juist de kunst om ook als het wat minder gaat de sfeer er in te krijgen.
De periode 1998-2000 was een toptijd. Vitesse draaide toen mee in de top 4 van de Europacup. Als trommelaar was dat een feest! Op dit moment zit Vitesse in een wat mindere fase. Vooral nú is het belangrijk dat de fans achter de club blijven staan."

Word je door supporters herkend buiten het stadion?
"Nou en of. Toen ik laatst op het strand in Scheveningen liep, kwamen er een paar jongetjes naar me toe. Of ik de trommelaar van Vitesse was! Dergelijke dingen maak ik ook mee als ik in de bus zit, of door de supermarkt loop. In Nijmegen hoef ik me niet eens meer te vertonen, bij wijze van spreken…"

Op welke plaats verwacht je dat Vitesse dit seizoen eindigt?
"Ik hoop op plaats 10 of 11. Dat móet er gewoon in zitten."

Dé Zondagkrant