6 augustus 2011 In de media

Op het oude nest

Onder veel tumult verhuisde coach John van den Brom deze zomer van ADO Den Haag naar Vitesse, de club waar hij als voetballer groot werd. ‘Trainer worden in Arnhem was mijn droom, mijn ideaal.’
Rust uitstralen, geen foute verwachtingen wekken

Ruim een maand na zijn veelbesproken transfer naar Vitesse keert coach John van den Brom zondag terug in het stadion van ADO Den Haag voor het eerste competitie- duel van het seizoen. ‘Applaus zal er wel niet zijn.’
Soms houd je even op trainer te zijn en ben je alleen nog maar vader, zegt John van den Brom. Voor hem diende dat moment zich aan, toen zijn 16-jarige dochter hem naar haar iPad liet kijken.

De verwensingen op het internet van ADO Den Haag-fans, die hem zijn handelswijze rond de transfer naar Vitesse kwalijk namen, waren haar te veel geworden. Ze begreep ze ook niet. Een paar weken eerder had iedereen toch nog samen feestgevierd, omdat de club zich plaatste voor Europees voetbal?

Hoe kon het dan toch dat ze hem nu zo hard aanvielen? En zo massaal ook. ‘Als je dochter zo voor je staat, met betraande ogen, dan breek je wel even’, zegt de 44-jarige coach. ‘Ik zei dus maar, eigenlijk tegen beter weten in: zo bedoelen ze het niet, die fans. Maar zo bedoelden ze het natuurlijk wel.’

Had hij maar niet, zonder de ADO-commissarissen Mark van der Kallen en Paul Beyersbergen eerst te informeren, moeten gaan praten met Vitesse-eigenaar Merab Zjordania. Dat was niet netjes. Hij heeft het meermaals erkend. Dom en naïef noemde hij zichzelf. De voornaamste les die hij ervan leerde, was wat het met zijn gezin, zijn vrouw en twee dochters, deed.

‘Die meiden van mij zitten overal op: Twitter, Facebook, Hyves, noem maar op. Die werden horendol van alle kritiek die over mij werd uitgestort. Ik heb ze toen gezegd: lees maar even niets meer over papa.’

We zijn ruim een maand verder en in het Gelredome spreekt Van den Brom het vermoeden uit, dat de ergste storm nu wel is gaan liggen. Een voorbeeld: twee supporters van ADO kwamen hem deze week nog bij het trainingsveld een fles wijn overhandigen. Ze wensten hem succes in Arnhem. ‘Kijk, die mensen zijn er dus ook. Al zijn ze in de minderheid’, zegt hij met een grijns.

Zondag keert hij dus terug in het stadion van ADO. Met Van der Kallen en Beyersbergen worden gewoon handen geschud. Sterker nog: als Vitesse donderdag geen etentje had gepland, met vrouwen en kinderen erbij, dan was Van den Brom ingegaan op de invitatie van Beyersbergen om de Europa Leaguewedstrijd tegen Omonia Nicosia in diens skybox te bekijken.

Maar hij ging dus uit eten met zijn nieuwe werkgever en trof aan de Vitessetafel twee oude bekenden, teruggekeerd na een onbevredigend buitenlands avontuur. Doelman Piet Velthuizen (Hercules Alicante) en Nicky Hofs (AEL Limassol) zijn de laatste aanwinsten in een hectisch verlopen voorbereiding.

Ook nieuw in het Gelredome: de Braziliaanse tweeling Alex en Anderson, 19-jarige vleugelverdedigers uit de jeugdopleiding van Flamengo. Net als Renato Ibarra uit Ecuador zijn ze vooralsnog niet speelgerechtigd.

Volgens Van den Brom moeten nog zes nieuwelingen neerstrijken voor de transferdeadline van 31 augustus. ‘Ideaal is het niet. Ik had de groep graag compleet gehad, maar het is niet anders.’

Wat mogen we verwachten van Vitesse? Meesterscout Piet de Visser zei in Nusport dat jullie de verrassing van de eredivisie worden. Hij dichtte jullie zelfs een vijfde plaats toe.
Van den Brom, lachend: ‘Kenners moet je niet tegenspreken hè. Tja, ik hoop dat hij gelijk krijgt. Met zijn achtergrond bij Chelsea, en de band van Vitesse met die club, is het ook niet vreemd. Maar voorlopig wil ik er eerst zes spelers bij hebben, voordat de transferdeadline sluit. Als die erbij komen, kunnen wij een rol spelen.’

Weet je wanneer Vitesse voor het laatst als vijfde is geëindigd?
‘Dat moet ergens in 2001 of 2002 zijn geweest. Toen was ik zelf waarschijnlijk net vertrokken naar De Graafschap. Toch?’

Dat klopt. Het was het seizoen 2001-2002, precies tien jaar geleden. Daarna is de club, één jaar uitgezonderd, steeds onderin het rechterrijtje geeindigd. Wat zegt dat jou?
‘Ik haal er mijn motivatie uit. Eén groot voordeel is dat de mogelijkheden er zijn om opnieuw de top uit te dagen. Het is mijn grootste drive om Vitesse terug te zetten op de plek van de voetbalkaart waar de club hoort. Dat is bij de eerste zes.’

Waar begin je dan? Vorig seizoen eindigde Vitesse als 15de. De nacompetitie werd ternauwernood ontlopen.
‘Er moet eerst rust komen. Die is er nu nog niet, omdat we nog steeds niet weten met welke spelers we het seizoen ingaan. Daarover ben ik niet geërgerd, maar wel teleurgesteld. Want voor een trainer is de voorbereiding de cruciale periode in het voetbaljaar. Je werkt toe naar een basis. Daar zijn wij helemaal niet aan toegekomen. Ik kan nu geen keuzes maken.’

Het zal ook niet zijn wat Zjordania jou heeft beloofd?
‘Beloofd, beloofd, je weet dat er met een transferdeadline van 31 augustus nog van alles mogelijk is. Ik weet dat het goed komt. De jongens die erbij komen, moeten zekerheidjes zijn. Die mis ik nu als trainer, routiniers die talenten bij de hand nemen.

‘Die jongens – dan heb ik het over twee verdedigers, twee middenvelders en twee aanvallers – moeten er zo snel mogelijk bij komen. Anders weet je: dit is het, hiermee gaan we het doen.’

En dan zit Piet de Visser er naast met zijn voorspelling?
‘Laat ik het zo zeggen: die zes jongens, van wie er twee van Chelsea zullen komen, moeten er direct staan. En dan zit Piet de Visser, die uit ervaring weet welke kwaliteit de jongens van Chelsea hebben, nog steeds goed met zijn voorspelling. Alleen kan ik nog niets zeggen over namen. Maar als Jantje niet komt, dan komt Pietje of Klaasje.’

Maar eerst ADO. Wat verwacht je van de ontvangst in Den Haag?
Lachend: ‘Geen applaus in elk geval. Tja, ik zal het moeten ondergaan. Ik weet wel dat er redelijke verdeeldheid is binnen de supporters. Toen ik naar Vitesse ging, heb ik kaarten met gelukswensen gehad. Maar voor velen was ik een verrader, een judas, een NSB’er zelfs.’

Gezellig hè, die voetbalwereld?
‘Ja, jammer dat het er zo aan toegaat. Ik heb er heel erg aan getwijfeld of ik het wel goed heb gedaan rond die overgang naar Vitesse. Je kunt je ook afvragen: waren de reacties wel zo anders geweest als ik het volgens het boekje had gedaan?’

In zijn column in VI schreef Nico Dijkshoorn dat je in een vlaag van hebzucht je hele trainerscarrière verknald had. Kon je je wat voorstellen bij die lezing?
‘Nee, ik vond het een schandalige column. Wie is hij om dat over mij te beweren? Hij kent mij niet, heeft me nog nooit ontmoet. De nuance was ver te zoeken.’

Toch vertolkte hij een breed gedragen mening. Mensen die zo van jou en ADO hadden genoten vorig seizoen, waren vooral teleurgesteld over je handelswijze. Begrijp je dat?
‘Ik denk dat veel voetballiefhebbers in Nederland mijn stap logisch vonden, de supporters van ADO uitgezonderd. Dat ik die transfer niet goed heb aangepakt, wil niet zeggen dat ik een jaar lang toneel heb lopen spelen langs de kant. Ik ben een trainer die emotioneel betrokken is bij zijn spelers. De blijdschap die je hebt gezien, was gemeend.
‘Alle ADO-spelers begrepen mijn beslissing. Trainer worden bij Vitesse was mijn droom, mijn ideaal. Ik zie me nog hier zitten tijdens mijn presentatie en hoe trots ik me voelde.’

In hoeverre speelde salaris een rol? Je verdient aanzienlijk beter nu.
‘Natuurlijk speelt dat mee. Het is niet vijf keer zo veel, zoals is gesuggereerd. Ik heb gewoon een goed contract hier. Dat is leuk, maar niet allesbepalend.

‘Ik wil nu met Vitesse hetzelfde voetbal spelen, dat ADO onder mijn leiding liet zien. Dus met bluf en bravoure. Het Gelredome moet weer van ons zijn. Dat wil ik op die gasten overbrengen, zodat ze voor elkaar door het vuur gaan.’

Hoe ga je de onrust buiten de deur houden? Vitesse doet zijn bijnaam ‘FC Hollywood aan de Rijn’ nog altijd eer aan.
‘Daar erger ik me ook kapot aan. De club moet vooral meer rust naar buiten toe uitstralen. Vitesse moet geen foute verwachtingen wekken. Eerder onze mond houden. Rust in de groep creëren. En pas een speler presenteren als je zeker weet dat hij komt. En niet: we zijn bezig met die en die.’

Dus je hebt gezegd: kleppen dicht?
‘Ja, natuurlijk. Ik word er gek van dat alles hier direct op straat ligt. Daar gaat verandering in komen, daar kan je zeker van zijn.’ 

Het heeft wel drie geinige nummers van Hard Gras opgeleverd. Al kan ik me voorstellen dat jij dat anders ziet
‘Ja, al heb ik alleen de eerste gelezen. Ik dacht bij het lezen alleen maar: hoe is het mogelijk dat zo veel inside information naar buiten komt? Al kan ik me voorstellen dat het lekker weg leest.’

Maar de club stond voor paal.
‘Behoorlijk, ja.’

Wat verlangt Zjordania nu van jou?
‘Hij wil net als ik de club geleidelijk omhoog douwen. Hij zei echt niet: je moet kampioen worden! Waar slaat dat op als je vorig jaar nog vijftiende bent geworden? Dan houd je toch alleen jezelf voor de gek? Dan kom je toch niet serieus over? Dan krijg je juist die geluiden van: hoe willen ze dat doen met die spelers? FC Hollywood aan de Rijn slaat weer toe.’

‘Natuurlijk wil Zjordania kampioen worden, ik ook. Alleen: dat kan niet vanuit het niets. Dat is een traject van drie à vijf jaar en dan kan je misschien om de bovenste plekken meedoen. Het is geen zekerheid. De enige zekerheid die ik nu heb, is dat de mogelijkheden aanwezig zijn.’

Wat voor indruk maakte Zjordania?
‘Heel gedreven. Hij wist ook wel dat vorig jaar niet geworden was wat hij beoogde en dat er een hoop shit over hem is heen gekomen. Dan moet je het dus anders doen en daar zijn we nu mee bezig. Ik kan me wel vinden in zijn manier van denken, in hoe hij iets wil opbouwen. Ik ben ook wel een trainer die daartoe de kans moet krijgen. Het is geen gespreid bedje, waarin je terechtkomt.’

Je was woensdag langdurig in gesprek met Louis van Gaal, rond het afscheidsduel van Edwin van der Sar. Hadden jullie zoveel te bespreken?
‘We hebben het heel lang gehad over de stappen die hij heeft gemaakt. Over zijn ervaringen als trainer en hoe hij situaties oplost. Een van mijn vragen was: ben je nog steeds dezelfde trainer als toen ik bij Ajax speelde? Ja, ik ben niet veranderd, zei hij toen. Dat vond ik mooi om te horen. Voor mijn gevoel ben ik namelijk ook nog steeds dezelfde trainer die ik was bij AGOVV.’

Zjordania zei recentelijk in VI dat Van Gaal zijn gedroomde trainer was. Die bleek niet haalbaar, dus kwam hij bij jou uit. Wat zegt dat je?
‘Het is verklaarbaar, omdat we er als trainer dezelfde ideeën op nahouden, al zitten we anders in elkaar. En we kijken ook op een andere manier naar voetbal. We gaan dit jaar nog wel een kop koffie drinken en hij heeft ook beloofd dat hij hier een keer komt kijken. Hij heeft nu ook de tijd natuurlijk.’

Wat ziet de trainer Van Gaal in de trainer Van den Brom?
‘Ik denk dat we veel overeenkomsten hebben. Hij zei bij Ajax dat hij in mij als speler heel veel van zichzelf terugzag. We waren allebei niet snel, dus moesten we het van ons tactisch inzicht hebben. Al was ik wel iets beter dan hij. En ik heb iets meer bereikt als speler.’

Is het reëel dat jij als coach zijn pad kunt afleggen?
‘Ik ben wel zo ambitieus datzelfde na te streven, maar dan wel met mijn manier van werken. Ik ben geen kloon van Louis. Maar ik heb ook de ambitie Ajax eens te trainen.’

Jij stond als coach op de bar te dansen, toen spelers van ADO Den Haag dubieuze liedjes zongen over op jodenjacht gaan na de overwinning tegen Ajax. Ben je niet bang dat zoiets jou in de weg zal staan in het verloop van je carrière?
Terecht toch?

‘Ja. Iedereen, inclusief de raad van commissarissen van ADO, stond daar te hossen. En dat is gefilmd, tja. Vroeger was er geen internet, Twitter en dat soort dingen. Nu wel en dat heeft ook heel veel voordelen. Als ik nu een speler zoek, google ik zijn naam en dan krijg ik alles eruit wat ik wil weten.’

Je kunt zelfs zijn vriend worden op Facebook.
‘Ja haha, het is toch wat hè.’

Je bent nu twee keer onderuit gegaan in het volle licht van de schijnwerpers.
‘Ze zeggen altijd dat je er sterker van wordt. Ik denk dat het zo is. Ik heb twee uitglijders gemaakt. Als je ziet wat voor shit ik daarvoor over me heen heb gehad, dan denk ik: waar moet je je nu nog druk om maken?’

De Volkskrant

Hoofdsponsor: