Piazon, de grote revelatie van Vitesse

Pas 19-jarige Chelsea-huurling staat symbool voor het succes in Arnhem. Een portret.

Lucas Piazon heeft ruim 320.000 volgers op Twitter (@LucasPiazon). Een enorm hoog aantal voor een jonge voetballer.
„In Brazilië wonen ruim 200 mil­joen mensen en ongeveer vijf op de tien Brazilianen zit op Twit­ter”, zo spreekt Vitesse-speler rela­tiverend over zijn eigen populari­teit. „Toen Chelsea me wilde heb­ben, stond dat nieuws in alle kran­ten in Brazilië. Maar ik voel geen enkele druk.”

In eigen land werd hij al vroeg vergeleken met Kaká, grootheid bij AC Milan en Real Madrid. Ze lijken op elkaar, qua uiterlijk en qua speelstijl. En beiden speelden bij São Paulo FC. „Als een jonge speler het goed doet, dan wordt hij meteen vergeleken met een grote voetballer. Zo gaat dat in Brazilië”, zegt Piazon lachend. „Bij Santos speelt nu de nieuwe Neymar. En die was weer de nieu­we Robinho. Ik vind het wel mooi om vergeleken te worden met zo’n grote speler als Kaká, maar eerlijk gezegd hecht ik er verder niet veel waarde aan.”

Het is een nuchterheid die je niet direct verwacht bij een jonge Bra­ziliaan. Piazon is nog een tiener, maar hij toont zich een evenwich­tige persoonlijkheid. „Ik heb een Braziliaanse kant. Als ik met vrienden ben, dan ben ik heel emotioneel, met omhelzen, met grapjes maken. Aan de andere kant blijf ik altijd dezelfde per­soon. Misschien haal ik het eerste van Chelsea, misschien speel ik ooit in het nationale elftal van Bra­zilië. Eén ding is zeker: ik zal nooit veranderen.”

„Mijn vader zei altijd: ‘Jij lijkt niet op een voetballer’. Iedere speler is gek op mooie kleding, mooie schoenen. Ik draag altijd hetzelf­de. Iedereen wil een mooie auto.
Ik niet. Daar geef ik niets om. Ik heb niet eens een rijbewijs. In Londen ben ik begonnen met les­sen. Ik wilde theorie-examen doen, maar moest die middag trai­nen. Toen heb ik het uitgesteld.

Nu heb ik in Arnhem zeven les­sen gehad.” Hij blaast zuchtend. „Pff. gelukkig is het hier op de weg een stuk rustiger dan in São Paulo.”

Zijn vader, Antonio Carlos Pia­zon, is een vertegenwoordiger. Lu­cas was een jaar of negen, toen zijn pa een zakenreis maakte naar Nederland en Duitsland. „Hij is toen ook in de Arena geweest en nam een shirtje van Ajax voor me mee. Dat was mijn eerste voetbal­shirt”, zegt Piazon. „Nee, dat was niet omdat Ajax mijn favoriete club was. Ajax is in Brazilië heel bekend, maar mijn favoriete club was en is São Paulo. En vanaf het moment dat ik de Premier League begon te volgen, was Chelsea mijn favoriet. Als kind hield ik van het spel van Ronaldo, Kaká en Ronaldinho, maar een echt jeugdidool had ik niet.”

Ook zijn moeder, Marizabel Do­mingues, is maatschappelijk ge­slaagd. Zij is advocate. De ouders boden Lucas en zijn drie jaar jon­gere zus Juliana een onbezorgde jeugd. „We woonden eerst in een klein huis in een klein dorpje in São Paulo. Ik was een jaar of ze­ven, toen we verhuisden naar Cu­ritiba omdat mijn vader daar een betere baan kon krijgen. Daar woonden we in een flatgebouw met zeven verdiepingen. Er wa­ren veel jongens van mijn leeftijd. Elke dag waren we samen. We voetbalden, we genoten. Ja, ik heb een gelukkige jeugd gehad.”

Elk jaar kreeg hij met Kerstmis een nieuwe leren bal. „Dat was de enige wens die ik had”, zegt Pia­zon in vloeiend Engels. Zijn ouders konden het zich permitte­ren dat zoon en dochter jarenlang extra Engelse les kregen, buiten het reguliere onderwijs om. „Ik denk wel dat ik kan zeggen dat ik een goede opleiding heb geno­ten.”

Zoals zoveel Brazilianen, begon ook hij met voetballen in de zaal. Op elfjarige leeftijd maakte hij de overstap naar het veld. Piazon ver­ruilde Coritiba FC al snel voor de grotere club Atlético Paranaense.
Zijn talent vertaalde zich in goed spel en veel doelpunten. Het lever­de hem een plek op in het jeugd­internaat van São Paulo FC. Veer­tien jaar was hij op dat moment.
„Ik moest van huis, maar mijn oma woonde in São Paulo. Daar kon ik regelmatig naar toe. Het was een goede ervaring.”

Een jaar later wekte hij de interes­se van Chelsea, dankzij een glans­rol op een jeugdtoernooi in Man­chester. Piazon glorieerde vervol­gens in de jeugd van Chelsea, moest lang wachten op een werk­vergunning en tekende kort na zijn achttiende verjaardag een contract bij de Engelse topclub.

Voor de hoofdmacht van Chelsea is het nog te vroeg. Daarom speel­de Piazon vorig seizoen een half jaartje bij Malaga CF en is hij dit seizoen verhuurd aan Vitesse. „Ik kon naar Spanje en Italië, maar het was een goede beslissing voor Vitesse te kiezen. Ik speel, we staan bovenaan. Ik ben gelukkig hier.”

In Arnhem belichaamt de vleugel­aanvaller het succes van Vitesse, dat met een fris, jong en aanval­lend elftal de koppositie heeft ge­grepen in de eredivisie. Met ze­ven treffers is Piazon clubtopsco­rer. Van alle huurlingen maakt hij de meeste indruk. Maar Piazon is kritisch op zichzelf. „Ik denk dat het nog beter kan. Sinds mijn eer­ste wedstrijd hier heeft Vitesse veel kansen gecreëerd. Ik krijg bijna elke wedstrijd wel een of twee scoringsmogelijkheden. Ze­ven goals in dertien wedstrijd is niet fantastisch, maar het is oké. Als ik er dit seizoen vijftien maak, dan ben ik tevreden.”

Zijn vader ziet het van dichtbij ge­beuren. Het gezin woont inmid­dels in Londen en pa zit voortdu­rend in Arnhem. „Dat is goed, want ik wil niet alleen thuis zijn”, zegt Piazon, die veel con­tact heeft met Oscar, Ramires en David Luiz, landgenoten en spe­lers van Chelsea. „Onze families hebben veel contact met elkaar. Als de spelers een wedstrijd heb­ben, gaat de vriendin van Oscar al­tijd naar mijn huis in Londen.”

Piazon heeft ook een Italiaans pas­poort, vanwege de Italiaanse opa van zijn vader. „Maar ik wil spe­len voor Brazilië”, klinkt het stel­lig. Net als Oscar, Ramires en Da­vid Luiz. Spelers die in Londen al hebben bereikt wat ook Piazon zo vurig ambieert. „Ik wil voor Chel­sea spelen. Om dat te bereiken, moet ik goed presteren bij Vites­se. Volgend seizoen ben ik pas twintig, misschien is dat nog te vroeg. Maar het is mijn droom zo snel mogelijk voor Chelsea uit te komen.”

Gelderlander / Foto’s SV