7 januari 2012 In de media

Reis zoekt het spoor van Ronaldo

Jonathan Reis koos na zijn transfer naar Vitesse voor een radiostilte. Tegen De Gelder­lander doorbreekt de 22-jari­ge spits op Cyprus het stil­zwijgen.
Aanvaller is dicht bij rentree na langdurig blessureleed 

Vitesse baarde vorige maand opzien met het aantrekken van Jona­than Reis. De Braziliaan was clubloos en revalideerde al een jaar na een zware knieblessure die hij opliep in het shirt van PSV. Tijdens het trainingskamp van Vi­tesse in Limassol doet Reis mee met grote delen van de groepstrai­ning. „Hij zit op negentig pro­cent”, zegt Eduardo Santos (32), de fysiotherapeut uit Brazilië die de voetballer begeleidt tijdens zijn missie in Arnhem.

– Jonathan, wanneer verwacht je voor Vitesse te kunnen spelen?

Reis: „Misschien al in het duel met NEC ( 22 januari, red.). Daar wer­ken we aan. Het gaat nu goed. Ik houd van de sfeer bij Vitesse. Hier zijn veel jonge spelers, die net als ik beter willen worden. Er wordt veel gedold, maar ook hard ge­werkt. Daar voel ik me prettig bij.”

– Hoe belangrijk is Eduardo Santos voor jou?

„ Hij is een van de beste fysio’s van de wereld. Daarom heeft PSV me destijds naar hem toegestuurd. Ik geloof in hem en heb vertrouwen in zijn werk. Ik ben hem dankbaar voor zijn steun, zoals ik ook de Amerikaanse dokter Steadman dankbaar ben voor de operatie. Hij heeft eerder ook Ruud van Nistel­rooij geopereerd.”

– Hoe heb jij het laatste jaar beleefd?

„ Het was heel moeilijk. De eerste diagnose was dat ik misschien nooit meer zou voetballen, maar ik heb er nooit aan getwijfeld dat ik weer zou spelen. Mijn vrouw, manager, familie en vrienden heb­ben me de kracht gegeven om elke dag te werken aan mijn terugkeer.

Maar andere problemen die ik heb gehad, zoals mijn cocaïneversla­ving, waren moeilijker dan het pro­bleem van deze blessure.”

– Ben je als mens veranderd?

„ Absoluut. Ik was verslaafd, net als mijn vader. Het was moeilijk van de drugs af te komen, maar ik ben er meer volwassen door gewor­den. Ik ben nu niet perfect. Maar ik denk meer aan mijn verant­woordelijkheden ten opzichte van mijn vrouw en zoon.”

– Waarom heb je gekozen voor Vites­se?

„Vanwege het project van de club.

Vitesse is ambitieus en wil naar een hoger niveau, net als ik. Daar­om was ik meteen geïnteresseerd.”

– Hoewel je zonder club zat, was je oude club PSV niet blij met je keuze voor Vitesse. Wat vind je daarvan?

„Het is nu niet het goede moment over PSV te praten. Als de juiste tijd daarvoor is, dan zal ik praten.

Nu speel ik bij Vitesse en wil ik al­leen over Vitesse praten.”

– Jij lijkt qua uiterlijk sprekend op de jonge Ronaldo in zijn beginperiode bij PSV.

(Lachend): „Ik wil de mensen met mijn spel aan hem herinneren, zo­dat ze hem niet vergeten. (Dan, se­rieus): Ronaldo is altijd mijn voor­beeld geweest. We hebben veel overeenkomsten, ook wat de zwa­re knieblessure betreft. Ronaldo was voor mij een bron van inspira­tie. Ik dacht: Als Ronaldo kan her­stellen van zo’n blessure, dan kan ik het ook.”

– Met welke persoonlijke ambities be­gin je bij Vitesse?

„Voor mijn blessure, dacht ik aan het Braziliaanse elftal. Nu gaat het me allereerst om het gevoel weer in het veld te staan. De bal aanra­ken, de sfeer van een wedstrijd.

Dat heb ik enorm gemist. Ik wil eerst weer spelen, goed voetballen, dan komt de rest vanzelf.”

– Jij bent een groot talent, maar in Nederland heb jij ook het imago van een lastige jongen. Wat vind jij daar­van?

„ Sommige mensen kennen mijn achtergrond niet. Ik ben in Brazilië opgegroeid in armoede. Het was moeilijk op mijn zeventiende in mijn eentje naar Nederland te gaan (naar PSV, red.) en ineens een bekend iemand te worden. Ik heb veel geleerd van de dingen die gebeurd zijn. Ik ben nu volwasse­ner, veel gelukkiger met mezelf.”

Gelderlander

Hoofdsponsor: