Merchandise
Rob Maas: ‘Ik kan niet zonder voetbal’
De kakelverse hoofdcoach van Vitesse had het voornemen om in de fitnessapparatuur te gaan. Rob Maas verwierf de rechten om 'een bepaald merk' in Duitsland en Rusland te verhandelen. 'Het is een project waar ik volkomen achtersta', zei hij in 2002 op de website van Feyenoord, zijn oude club.
Maas was toen 33 jaar en zat bij Hertha BSC geregeld op de tribune. Daar ging hij 'halfdood, want ik kan niet zonder voetbal'. Vier jaar stond hij op met pijn aan zijn achillespezen. Na een rondgang langs zo'n beetje alle Europese specialisten hielp ene meneer Tan, gespecialiseerd in de Chinese geneeskunde, hem van zijn kwaal af. Maas kon als prof door tot zijn 39ste.
Het zegt veel over de Eindhovenaar, geen geweldige technicus, wel een onverzettelijke middenvelder bij Feyenoord midden jaren negentig, weet zijn oude ploegmaat Gaston Taument. 'Hij kwam van, met alle respect, RKC. We waren net kampioen geworden, hadden vijf, zes internationals. Er sluimerde onvrede in de ploeg, ruzietjes. En de concurrentie voor Rob was groot.'
Zijn grootste concurrent was de man die als een rode draad door zijn loopbaan loopt: Peter Bosz. 'Peet was onze strateeg, die was tactisch beter dan Rob. Rob zat nooit te zeiken, was leergierig en een heel sociale gozer.'
Toen Bosz naar Japan verkaste, was de weg vrij voor Maas. Maar na drie jaar in en uit de basis toog hij naar Duitsland waar hij een gewaardeerde kracht werd. En trouwens geregeld in conclaaf ging met trainers. 'Ik ging steeds meer sturen in het veld. Toen dacht ik al aan het hoofdtrainerschap', zei Maas zelf.
De coach Bosz haalde Maas later naar Heracles als verlengstuk op zijn middenveld en twee jaar geleden naar Vitesse als assistent. Toen Bosz een paar weken geleden voor een lucratief avontuur bij Maccabi Tel Aviv koos, stak Maas zelf zijn vinger op.
Voor de buitenwacht leek hij kansloos. In een poll op de website van het AD (bijna negenduizend respondenten) eindigde hij als vijfde met 12 procent van de stemmen, ruim achter Clarence Seedorf en Frank Rijkaard. Aan Vitesse blijft iets megalomaans kleven, behalve bij de directie die Maas aanstelde tot het einde van het seizoen.
Toch is er ook bij de achterban support voor Maas. Perschef Nelissen wijst op het kamerbrede spandoek 'SUCCES ROB' dat de supporters ophingen bij de laatste training voor het treffen met Cambuur (0-2). Het hing ook zaterdagavond in het uitvak. Nelissen: 'Rob kreeg ook een taart van de fans.'
Ja, Maas is een onbeschreven blad als trainer (hiervoor was hij twee jaar assistent bij RKC waarmee hij degradeerde), als voetballer dus middelmaat en hij ontbeert een Vitesse-verleden.
Maar de fans geloven in de lijn die is ingezet door Bosz en technisch directeur Allach, meent Nelissen – de lege plekken op de tribune tijdens thuiswedstrijden ten spijt. Hoewel criticasters spreken over een sekte van controll-freaks.
Hoe dan ook: 'Vitesse is de leukst voetballende en tactisch beste ploeg van Nederland.' Aldus Cambuur-coach Henk de Jong. Hij was in zijn nopjes met het weerwoord dat zijn ploeg gaf aan de Arnhemmers, hoewel de kansenverhouding zo'n beetje op 2-9 uitkwam, vooral dankzij de uitstekende Vitesse-rechtsbuiten Rashica. Maas had 'genoten' tijdens zijn debuut.
Was Vitesse extreem goed? Nee, zelfs minder dominant dan anders, erkende aanvoerder Arnold Kruiswijk. 'En toch worden we weer net zo goed als we een jaar geleden waren. We hebben net zoveel kwaliteit. De trainer doet nauwelijks iets anders dan Bosz. Hooguit is Maas wat rustiger.'
Tijdens zijn debuut blijkt dat ook. Waar De Jong met zijn grapjes tegen de vierde man, omhelzingen met zijn in- en uitvallers en bedankjes naar het eigen publiek een cabaret-act op zichzelf is, daar staat Maas naast zijn dug-out vooral te observeren.
'Ik zag in Rob meteen een hoofdcoach', zegt Erwin Koeman die Maas bij RKC als assistent had. 'Tactisch sterk, duidelijk, rustig, evenwichtig. Hij kent de club, de spelersgroep, de speelwijze; prima keus dus. Onervaren? Ach, je moet een keer beginnen. En dan maak je vast een fout, daar leer je ook van als het goed is.'
Niet onbewogen
Maas ziet het niet als een loodzware erfenis om de leukst voetballende ploeg aan de praat te houden. 'Het is juist een prachtig geschenk.'
Toch ondergaat hij de promotie niet onbewogen. Al om vijf uur schiet hij dezer dagen wakker. Na een uur nadenken over zijn ploeg stapt hij uit bed. 'Of mijn vrouw blij is? Laten we het daar maar niet over hebben', grijnst hij.
Voor de wedstrijd laat hij toiletbezoek volgen door een koude douche. 'Hetzelfde ritueel als toen ik speler was. Maar die spanning is ook lekker. Beetje als vroeger voor Sinterklaas.'
Handelen in fitnessapparatuur is niet meer de droom. 'Als ik als trainer hetzelfde bereik als wat ik als speler heb bereikt, ben ik tevreden.'
