Robin Gosens, van de Vitesse-academie naar de Mannschaft en ster op het EK

Nog geen vijf Duitse spelers telde het Nederlandse profvoetbal toen Robin Gosens in 2012 door Vitesse Arnhem werd weggeplukt aan de andere kant van de grens. Inmiddels zijn er liefst 31 Duitsers actief in de Eredivisie, naast nog eens drie Duitse hoofdcoaches bij PSV, Heracles Almelo en Vitesse. De Deutsche Welle wordt deze golf al genoemd.

Al die 31 Duitsers laven zich gretig aan de voetsporen van Robin Gosens (28), nu Duits international, topspeler bij Atalanta Bergamo en begeerd door grotere Europese topclubs dan de verrassing in de kwartfinales van de Champions League in het vorig seizoen.

Het verloop van zijn carrière laat zien wat voor springplank het Nederlandse voetbal te bieden heeft. Robin Gosens, zoon van een Nederlandse vader en een Duitse moeder, droomde helemaal niet van de top toen hij ruim acht jaar geleden nog in de jeugd speelde van Vfl Rhede, een amateurclubje in het district Niederrhein. Ja, hij was wel eens uitgenodigd voor een testwedstrijd bij Borussia Dortmund. Maar hij had zich daarin zo hulpeloos gevoeld, zoveel minder  dan alle anderen, dat hij zich niet verbaasde nooit  meer iets te horen uit Dortmund.

NAAR DE DORPSDISCO

,,Een fiasco”, noemde Gosens die ervaring vorig jaar in het Duitse magazine 11Freunde. ,,Bij mijn dorpsclub in Rhede was ik een kleine ster, in Dortmund was ik een Niemand.” Daarom voetbalde bij vrolijk verder in de grensstreek met Nederland waar elke week er hetzelfde uitzag. Doordeweeks naar school, tussendoor achter de kassa van een tankstation en op vrijdagavond naar een teamgenoot om samen met veel drank het weekeinde in te luiden in de dorpsdisco Blues.

Hooguit een uur had Robin Gosens na een lange nacht geslapen toen hij ergens in mei 2012 in Kleef werd aangesproken door een scout van Vitesse. ,,Ik kreeg het er warm van. Ik wilde eigenlijk niets zeggen, ik hield mijn hand voor mijn mond, hij kon anders de dranklucht nog ruiken. Het kwam er op neer dat hij me voor een proeftraining in Arnhem uitnodigde.”

,,Van die dranklucht heb ik toen niets gemerkt”, vertelt John Suppers, de scout die door Vitesse naar Kleef was gestuurd. Suppers: ,,Marino Pusic, die de A-jeugd van Vitesse trainde, had me gevraagd een speler te bekijken. Na een kwartier wilde ik al weg, totdat ik in gesprek raakte met de vader van Robin Gosens. Die wees me op nummer 8, zijn zoon die links op het middenveld speelde. Je kon zien dat zijn techniek goed was en dat ie de goeie mentaliteit had. Een Kampfmacher zoals ze in Duitsland zeggen, niet kapot te krijgen.”

VITESSE

Terug in Arnhem moest eerst nog een veld gevonden worden waar Robin Gosens zijn talenten  kon etaleren. Omdat de zomer naderde, lagen de velden op het trainingscentrum er al uit. En na zijn eerste test, was lang niet iedereen bij Vitesse overtuigd.

Marino Pusic, nu assistent-coach van AZ, geloofde er wel in. Gosens kreeg ook een contract,  maar voor serieus profvoetbal in Arnhem werd hij uiteindelijk toch te licht geacht. Zo raakte de Duitser met twee paspoorten in 2013 als huurspeler verzeild bij FC Dordrecht in de Eerste Divisie. Hij vond er langzaam zijn draai en beleefde min of meer toevallig promotie naar de Eredivisie. Dat bleek het podium waar Nico-Jan Hoogma, nu technisch directeur van de KNVB en toen in die rol bij Heracles, het talent herkende in de van middenvelder tot linksback omgeschoolde Gosens.

Twee jaar voetbalde Gosens bij Heracles in de Eredivisie. Geen enkele Nederlandse topclub keek naar hem om. Hij maakte wel indruk op een scout van Atalanta Bergamo, dat eerder al de huidige internationals Marten de Roon en Hans Hateboer uit het Nederlandse provincielandschap had opgevist.

SAM LAMMERS

Met de inbreng uit de Nederlandse Eredivisie is Atalanta Bergamo inmiddels vanuit de middenmoot van de Serie A opgerukt naar de top. De zoektocht in Nederland gaat door. Vorige week werd Sam Lammers (23) voor tien miljoen weggekocht. Bij PSV had Roger Schmidt, de nieuwe Duitse (!) trainer, hem nog niet erkend als absolute eerste-keus-spits. Afgelopen zondag debuteerde Lammers in de Serie A.

De Italiaanse scout van Atalanta Bergamo laat zijn oog ook  vallen op de Duitse spelers in de Eredivisie. Ze vallen niet alleen op door Kampfkraft en Laufpensum, ook door basistechniek en teamgeest. Op een enkele uitzondering na, zoals Philipp Max bij PSV, ligt hun afkomst meestal hoger dan het lokale amateurniveau waar Robin Gosens werd ontdekt.  Ze komen doorgaans uit de Tweede Bundesliga, of het derde niveau, dan wel uit het reserveaanbod van Eerste Bundesliga.

VVV-Venlo

,,Je weet wat je hebt aan Duitse spelers”, zegt Stan Valckx in de Volkskrant. Valckx is technisch directeur van VVV-Venlo waar vijf spelers met een Duits paspoort actief zijn. ,,Ze zeuren niet bij een reservebeurt. Ze vinden het ook leuk om hier te voetballen. Het spel hier is aanvallend en open, en niet zo fysiek als in Duitsland. Hier mogen ze nog fouten maken. Hier zijn 19, 20 volwaardige spelers bij elkaar. In Duitsland tellen selecties soms 30 man. Daar zijn meer spelers ontevreden dan tevreden.”

Niet alleen voor Robin Gosens vormde de Eredivisie een leerschool. Mark Uth drong nog tot de Mannschaft door nadat hij eerder drie jaar bij sc Heerenveen en Heracles had gespeeld. Méér scouts blijven daarom uitkijken naar de ontwikkeling die Duitse spelers in Nederland doormaken.

Dat geldt ook voor John Suppers, de ontdekker van Robin Gosens en tegenwoordig werkzaam voor Wolverhampton Wanderers.  Voor de subtopper in de Premier League speurt hij in Nederland, België en Frankrijk naar zowel jeugd als kandidaten voor het eerste elftal. Het voorbeeld van Robin Gosens laat zien dat zulke talenten op elk niveau schuil kunnen gaan.

(NB. Dit is een artikel uit september 2020; I.v.m. de actuele ontwikkelingen van Gosens geplaatst)

---

Gosens na glansrol tegen Portugal: ‘Deze wedstrijd ga ik nooit vergeten’

Met een minzaam lachje luisterde hij naar de vraag van verslaggever Bert Maalderink. “Jij bent nu écht een Duitse international hè?” Je ziet hem nadenken, een fractie van een seconde.

Hij kiest voor het beleefde antwoord, want zo is Robin Gosens. In vloeiend Nederlands: “Dit was een wedstrijd, die ik nooit zal vergeten. Daar ga ik vandaag en morgen van genieten en dan gaan we Hongarije – hopelijk – verslaan.”

De gestelde vraag moet misschien wel begrepen worden met een Oranjebril. In Nederland blijft Gosens toch die jongen die het niet redde bij Vitesse en via FC Dordrecht in de eerste divisie en Heracles Almelo zijn weg naar de top inzette.

In zijn voorbeschouwing op Portugal-Duitsland benadrukte verslaggever Joep Schreuder zelfs nog hoeveel druk er op de Duitsers lag na de nederlaag tegen de Fransen en dat “Gosens toch echt geen Philipp Lahm was.”

En dat is niet alles. De gedachte dat Gosens ook voor Oranje had kunnen uitkomen, steekt nog altijd. “Ik voel mij zowel Nederlands als Duits”, vertelde Gosens, die een Nederlandse vader en een Duitse moeder heeft, in februari 2020 nog. “Ik ben net over de grens in Duitsland opgegroeid. Aan de ene kant voel ik mij Duits, maar ik heb ook lang in Nederland gevoetbald. Beide dus.”

Begin februari 2020 reisde verslaggever Jeroen Stekelenburg af naar Bergamo voor een gesprek met potentiële Oranje-internationals Gosens, Marten de Roon en Hans Hateboer. Kort na die ontmoeting sloeg de coronacrisis hard om zich heen, met Bergamo als tragisch epicentrum.

Destijds hoopte Gosens nog op een belletje van toenmalig bondscoach Ronald Koeman, maar ook van Joachim Löw. Persoonlijk heb ik nog niets gehoord, van beide kanten niet. Ik denk dat als het zover komt, dat je met je hart moet kiezen. En dan zal er geen goede of slechte keus bestaan”, zei hij.

De keuze van Gosens werd nog even uitgesteld, omdat de impact van de coronacrisis een streep had gezet door het internationale voetbal. In maart wist La Gazetto dello Sport echter te melden dat Gosens al bij Die Mannschaft zou hebben gezeten voor het oefenduel met Italië eind maart 2020.

Dat debuut kwam er uiteindelijk begin september in het Nations League-duel met Spanje (1-1) en inmiddels staat de teller op negen wedstrijden, waarvan acht als basisspeler. Met PSV’er Philipp Max op zijn plaats leed Duitsland in het najaar een historische 6-0 nederlaag, waarna Joachim Löw aankondigde na het EK te zullen vertrekken.
Robin Gosens in 2014 namens FC Dordrecht tegen Vitesse, de club waar hij de jeugdopleiding doorliep. PRO SHOTS

Ook met Gosens in de ploeg ging het niet altijd goed. Bij zijn rentree tegen Noord-Macedonië leed Duitsland een beschamende 2-1 nederlaag. En ook het eerste EK-duel tegen Frankrijk eindigde in een teleurstelling (1-0).

In Duitse media werden de messen al geslepen, besefte Gosens. “We wisten dat er heel veel druk op deze wedstrijd zat. Als we deze pot niet zouden winnen, dan zou het heel moeilijk worden om door te gaan.”

Vergeten wereldgoal
Zaterdag ontbolsterde Gosens helemaal tegen Portugal. Het begon met een wereldgoal, die niet eens in de boeken kwam. “Het begon heel goed, of uiteindelijk niet goed omdat hij werd afgekeurd. Maar ik voelde wel meteen dat ik goed in de wedstrijd zat.”
Na ruim een uur ging hij met een lichte blessure naar de kant. Maar in die zestig minuten had Gosens met twee assists, tientallen sprints langs de linkerflank en een fraaie treffer genoeg laten zien om te worden uitgeroepen tot Man of the Match.

Toen hij de 4-1 in het doel kopte, schreeuwde de Duitse commentator extatisch: “Er macht das Länderspiel seines Lebens”. Oftewel: “Hij speelt de interland van zijn leven.”

Wie Denzel Dumfries tot nu toe de man van het EK vond, zal bij het zien van deze Robin Gosens met de neus op de feiten zijn gedrukt. En dan te bedenken dat er een reële kans was geweest dat Gosens dit EK voor Oranje had gespeeld.

Dumfries ‘stierend’ op de rechterflank en Gosens wervelend op links, alleen de gedachte al boezemt angst in. Maar zo is het dus niet. Want Gosens is Duits international en dat zal hij voorlopig wel even blijven ook.