Speler van de week: Jonathan Reis
Hij fluisterde zijn goede vriend Patrick van Aanholt in dat het een verwijzing was naar zijn moeder en vroeg hem vervolgens niks verder te vertellen. Nederland én Brazilië zouden later wel zien wat zijn bedoeling was.
Zondagmiddag, 14.45 uur, was het zo ver. Vitesse kreeg een vrije trap en niet specialist Theo Janssen, maar Reis ging achter de bal staan. Het leder verdween met enig fortuin in de verre hoek, maar het maakte het plezier van Reis er niet minder groot om. Met een twinkeling in zijn ogen trok hij het shirt met rugnummer 13 uit en toonde hij de letters JK. De gele kaart nam hij op de koop toe.
‘JK is de stad van mijn mama. Voor haar was dit bestemd. Deze wedstrijd werd live uitgezonden in Brazilië.’
Jonathan de Lima Reis juichend in het Philips Stadion. Tot december 2010 was het een vertrouwd gezicht. Reis leek immers voorbestemd om illustere voorgangers als Romario en Ronaldo op te volgen. Het Roofdier van Contagem was een wereldspits in wording en de toekomst lachte hem toe.
Helaas liep het anders. Reis liep in 2010 een zware knieblessure op en de artsen vreesden voor zijn loopbaan als profvoetballer. De aanvaller keerde mentaal geknakt terug naar Brazilië. Hij zag de beste medische specialisten van het land en zocht troost bij zijn moeder. Zij steunde hem onvoorwaardelijk, vooral in de periode dat een toekomst als profvoetballer uitgesloten leek.
Na een lange revalidatie en veel onduidelijkheid, keer hij alsnog terug in Nederland.
Niet bij zijn eerste liefde PSV, maar bij het rijke Vitesse. Reis sprak van een gevoelskwestie, de Eindhovense aanhang was woedend. Reis werd afgeschilderd als een ordinaire zakkenvuller.
Het roofdier jaagt weer
Zondag, toen hij voor de tweede keer terugkeerde in Eindhoven, werd hij constant uitgefloten. Het deed Reis, met een doelpunt en een assist op de winnende goal van Wilfried Bony, gevoelsmatig weinig. ‘Ik heb respect voor het publiek van PSV! klonk het droog. ‘Zij weten niet waarom ik weg ben.’
Toch ging het zondagmiddag om revanche. Reis rekende in één middag af met al die kenners die hem eerder hadden afgeschreven. Natuurlijk, de aanvaller is nog niet terug op zijn oude niveau. Vorig seizoen ging de Braziliaan een duel nog weleens uit de weg en oogde hij niet altijd even fit.
Dit jaar zien we steeds meer van de oude Jona terug. De extra trainingsarbeid en de individuele aandacht van spitsentrainer René Eijkelkamp doen de Braziliaan goed. Zijn rapportcijfers fluctueren nog tussen de zes en de acht, maar de tijd van vijfjes en vieren lijken voorbij. Als Reis gevraagd wordt naar de reden voor zijn goede vorm wijst hij vooral naar Fred Rutten. De trainer die eerder met hem samenwerkte in Eindhoven en hem ook nu het vertrouwen geeft.
Het is ook de trainer die in maart van dit jaar nog bij De Herdgang werd opgewacht door een groep boze supporters en een dag later werd ontslagen als trainer van PSV. Over revanche gesproken. Nu is Rutten een gentleman en weigerde hij zowel voor als na het duel . in Eindhoven in te gaan op de breuk, toch zal hij zondagavond met een prettig gevoel naar huis zijn gereden. Niet in de laatste plaats omdat zijn pupil Jonathan Reis het verschil maakte. De trainer bouwde in Eindhoven een bijzondere band op met de Braziliaan en zij gaan ook in Arnhem voor elkaar door het vuur.
Reis werkt zich in de schaduw van fenomeen Wilfried Bony een slag in de rondte, terwijl Rutten de Braziliaan constant speelminuten geeft. Ook in de periode dat het minder gaat. ‘Jonathan komt terug van een zware blessure. Het kost enorm veel tijd om dat oude niveau weer te benaderen. Hij zal minuten moeten maken en die kan hij hier krijgen! liet Rutten eerder weten. ‘lonathan doet er alles om zijn oude niveau te halen. Er zijn weinig spelers die zo veel arbeid leveren. Dat is bewonderenswaardig.’
Rutten laat het daar niet bij. Net als technisch directeur Ted van Leeuwen benadrukt de trainer bijna wekelijks het goede optreden van de aanvaller. Noem het goed voor de marktwaarde van de jonge aanvaller, noem het een laatste steuntje in de rug. Afgelopen zondag zagen we weer wat flitsen van de oude Jonathan Reis. Het roofdier jaagt weer op doelpunten.
Het moet een geruststellende gedachte zijn voor de Arnhemse fans die inmiddels serieus rekening houden met een kampioenschap. Een winters vertrek van spits Wilfried Bony doet de titelkansen inderdaad slinken, maar Jordania, Van Leeuwen en Rutten hoeven niet verder te zoeken. De opvolger is al in huis.