Theo Janssen gaat de cultuur bewaken

Theo Janssen neemt plaats in een fauteuil in het spelershome van Vitesse’s thuisbasis op Papendal.

Hij draagt nog steeds zijn trendy baard. Een shirt met leer, een spijkerbroek met gaten. Felblauwe sneakers. Jeugdtrainer Ruud Knol loopt voorbij. Hij heeft dezelfde schoenen aan, maar dan felrood. De duim van Janssen gaat omhoog. "Mooi man."

Straks zijn de gewezen ploeggenoten allebei trainer bij de club, waar ze doorbraken als speler. Janssen wordt assistent van trainer John Lammers bij Jong Vitesse in de tweede divisie. De voorbije twee jaar was hij scout en techniektrainer bij de jeugd, al heeft hij dat laatste 'bijna nooit gedaan'.

"Toen ik gestopt was met voetballen, wilde ik van het veld af", zegt de volbloed Arnhemmer. "Ik wilde bewust even afstand nemen en iets heel anders doen dan trainen en voorbereiden op wedstrijden. Als scout kon ik het voetbal van een heel andere kant benaderen. Maar de laatste tijd is het toch gaan kriebelen. Ik wilde weer het veld op."

Janssen hielp trainer Dennis van Beukering bij de amateurclub AFC Arnhem. En de laatste maanden verscheen hij regelmatig op het veld bij de A-jeugd en het tweede elftal van Vitesse. "Dat beviel goed. Gesprekjes voeren met de jongens, aangeven wat je ziet. Dat ze soms een meter naar links moeten bewegen, dat ze net iets anders moeten staan. Als een vertrouwenspersoon tussen de trainer en de spelers in staan. Ik denk dat ik daar goed in ben. En ik denk dat ik op voetbalgebied ook iets toevoeg."

Jij hebt altijd gezegd dat je nooit hoofdtrainer wilde worden. Is dat nog steeds zo?

"Het is ook nog steeds niet mijn ambitie. Alleen zeg ik nu geen nooit meer. Op den duur wil ik als assistent aansluiten bij het eerste elftal. Dat wil ik voor lange tijd doen. Als hoofdtrainer ben je eindverantwoordelijk en is de kans groot dat je na een paar jaar weer vertrekt. Dat wil ik niet. Want je komt dan niet zo makkelijk terug bij de club. Vitesse is mijn club. Ik hoop hier heel lang te blijven."

Je hebt voor drie seizoenen getekend, maar het is de bedoeling dat jij een cultuurbewaker wordt voor onbepaalde tijd?

"Zo kun je het noemen, maar het gaat mij niet om de term cultuurbewaker. Ik zou het heel mooi vinden een vast onderdeel van de club te zijn, het liefst als assistent bij het eerste. Trainers zijn vaak passanten. Dat hoop ik niet te zijn."

In september ga je de gecombineerde cursus Oefenmeester III en II doen. Ga je wel door tot en met Coach Betaald Voetbal?

"Nee, want dan kan er een moment komen dat er een trainer weggaat bij Vitesse en de club mij door wil schuiven omdat ik de papieren heb. Aan die rol heb ik voorlopig geen behoefte."

Je bent twee jaar scout geweest. Hoe is dat werk je bevallen?

"Op zich is het een leuke baan. Ik denk ook dat ik talent kan herkennen. Maar je kunt op dinsdag een belletje krijgen dat je op woensdag een wedstrijd moet gaan kijken. Dat vond ik wel eens vervelend. Als voetballer was ik altijd een vaste structuur gewend. Ik heb een dochtertje van bijna tien jaar. Dan is het niet leuk als je plotseling van huis moet. Als je wat ouder en vrijer bent, dan kun je wat relaxter met die baan omgaan. Dat was voor mij lastiger."

Wat voor soort trainer zal jij zijn?

"Een heel rustige trainer. Ik zal niet iets roepen om het roepen en let veel op details. Ik merk dat veel mensen het leuk vinden met mij over voetbal te praten. Ik geef mijn mening. Ook als trainer moet je altijd duidelijk en eerlijk zijn, anders krijg je een probleem. En ik vind het belangrijk dat spelers beter worden met plezier. Er moet gelachen worden. Voetbal moet niet alleen werk zijn. Er moet ook lol zijn."

Welke trainers, met wie jij hebt gewerkt, hebben jou het meest geïnspireerd?

"Ik denk dat je van iedereen wel wat meeneemt. Bij Fred Rutten denk ik aan zijn tactisch vermogen, hoe hij de tegenstander analyseert, naar eigen kracht. Steve McClaren was heel relaxed. En aan Ronald Koeman heb ik ook veel gehad. Hij was heel toegankelijk. Ik kon altijd even op hem afstappen om een praatje te maken, over voetbal of over thuis. Dat vind ik heel belangrijk, dat spelers naar je toe komen."

Dat moeten de spelers straks ook bij jou doen?

"Ja. Ik kan ook bot en cynisch uit de hoek komen, maar ik hoop dat de spelers me erop aanspreken als ik verkeerd overkom. Dat zal ik ze ook zeggen. Ik probeer ze te helpen. Maar ik moet nu niet denken dat ik alles weet."

Zoals iedere beginnende trainer moet ook jij de komende jaren leren wat het vak inhoudt.

"Ik wil me de komende jaren ook ontwikkelen. Als speler had ik weinig moeite voor de camera. Ik maakte me nooit druk wie er voor me stond. Ik hoop dat ik dat als trainer ook zal hebben. Ik laat me nog steeds niet makkelijk in een hoekje drukken, maar als trainer moet je wel een beetje een voorbeeld zijn. Ik was een speler die zijn sigaretje rookte en zijn biertje dronk. Dat kan ik de spelers nu niet gaan verbieden. Ik kan ze wel adviseren hoe ze met dit soort dingen moeten omgaan. Het belangrijkste vind ik dat iedereen zichzelf kan zijn en zichzelf kan blijven."

Ik ben een heel rustige trainer. Ik zal niet iets roepen om het roepen en let veel op details. En ik geef mijn mening
 

Gelderlander / Foto’s SV