Merchandise
Vitesse eert Pouwel Vos met clubspeld
Vos is de eerste niet-clubman die de speld ontvangt. Vos regelde sinds 1994 de politie- inzet rondom Vitesse. Hij ging deze week met pensioen.
Ruim 25 jaar was Vos hét gezicht van de Airborne Wandeltocht. Hij stopt als voorzitter.
Geen geneuzel, een man van aanpakken
Achttien jaar lang regelde Pouwel Vos de politieinzet bij Vitesse en evenementen in Arnhem. „ Je mag je nooit laten leiden door routine. Dat is levensgevaarlijk.”
Ambteloos burger. „ Goh, het voelt vreemd”, zegt Pouwel Vos. „Politieman ben je 24 uur per dag.” Woensdagochtend heeft hij op de Beekstraat zijn dienstpistool (‘ Toch je maatje’) en politielegitimatie ingeleverd. Bijna 43 jaar stond hij op de loonlijst van de politie. In Arnhem kon geen betaald voetbalwedstrijd, evenement of herdenking gehouden worden zonder dat Pouwel Vos de mogelijke risico’s inventariseerde en zorgde voor voldoende agenten.
U dacht met pensioen te gaan. Toen kwamen de play-offs.
„Tweemaal NEC in amper drie dagen. Ik had mijn spullen al in dozen gestopt. Op verzoek van de korpsleiding heb ik NEC nog gedaan. Het blijven aparte wedstrijden. De laatste wedstrijd Vitesse RKC heb ik niet meer gedraaid als politieman; ik zat als toeschouwer op de tribune. Ik betrapte mezelf erop dat ik met politieogen rondkeek hoe mensen zich gedroegen.
„Toen ik in 1994 begon was het aantal evenementen overzichtelijk: voetbal, de sinterklaasintocht, de carnavalsoptocht, de Bridge to Bridgeloop en een wielerronde.
Moet je kijken wat er nu allemaal in de stad gebeurt. Concerten in GelreDome, festivals en een enorme mensenmassa op Koninginnedag. Dat legt een grote druk op de politieorganisatie. Arnhem heeft geen bange burgemeester. Pauline Krikke zal niet snel een evenement afgelasten. Mag ultrarechts van de rechter demonstreren? Dan wordt dat geregeld. Alleen de Harleydag heeft ze afgelast. Verstandig. De info over rivaliserende motorbendes was niet gering.”
Weegt de verantwoordelijkheid zwaar?
„ Je kunt nooit op routine varen. Dat is levensgevaarlijk. Geen enkele burgemeester of korpschef kan zich veroorloven dat het fout is gegaan omdat er in de voorbereiding iets over het hoofd is gezien. De vlam slaat altijd in de pan op momenten dat je het niet verwacht. En rampen als in Volendam, Duisburg en Hoek van Holland hebben geleid tot scherpe veiligheidsvoorschriften en draaiboeken.”
Als ik u bij Monnikenhuizen of GelreDome een sigaartje zag opsteken, wist ik als politieverslaggever: de druk is er af. Klus geklaard.
„Voor mij was het feestje pas geslaagd als de bezoekers veilig huiswaarts keerden. GelreDome was het eerste stadion waar de hekken verdwenen. En dat met de ME op afstand bij de Rijnhal. De verdienste van Karel Aalbers. Menigeen verklaarde hem voor gek. Hij zag het goed. Toch was het in de beginjaren van GelreDome geregeld onrustig. Inmiddels hebben we de harde kern in de hand. Als er iets gebeurt, zitten we er bovenop. Vitesse is een betrouwbare partner. De club stelt veiligheid boven commercieel belang.”
U schroomde niet om zelf in te grijpen. Ik heb u wel eens een bushalte met rellende fans zien leegvegen.
( lacht) „ Jos Rouwen ( legendarische politievoorlichter, vorig jaar overleden, HvG) en ik stonden altijd vooraan. Jos in regenjas, de wapenstok verborgen in de mouw. Ik in uniform. Ik schroomde niet om een vak in te gaan om mensen te corrigeren. Menig chef heeft me dat verboden. Dat hielp niet echt.”
Naast de drukke politiebaan bent u hét gezicht van de AirborneWandeltocht.
„Ik zit veertig jaar in het bestuur, waarvan 26 als voorzitter. Ik ga stoppen. Het is tijd voor een opvolger. Ik blijf secretaris van de stichting Airborne Herdenkingen.”
Gaan we in de Berenkuil gevallen Duitse soldaten uit de Slag herdenken? Het is tijd voor verzoening, wordt tegenwoordig veelal gezegd.
„Ik organiseer alleen maar. Ik bepaal niet wie wordt uitgenodigd. Of de tijd rijp is? Het ligt heel gevoelig. Ik vraag me af die behoefte er aan Duitse kant is. Bij de herdenkingen zijn altijd veel Duitsers geweest; incognito zonder dat wij het wisten. Het was niet alleen de Waffen SS die hier vocht. Burgemeester Krikke heeft de Duitse ambassadeur uitgenodigd. Ze heeft met iedereen gepraat en het toen gewoon gedaan. Het gaf weinig rumoer.
„Er moet altijd ruimte blijven voor discussie. Het absolute gelijk bestaat niet. Ook niet bij de Joodse organisaties. Op enig moment is dat zelfs arrogant. Dat de rechter de herdenking in Bronckhorst verbood, is ronduit schandalig. Mensen bepalen dat samen. Als er consensus is, moet je het doen. Dat mag je niet van de rechter laten afhangen.”
