Vitesse maakt zich belachelijk

Ruziënde spelers, een rel rond spits Marcus Pedersen, een beschamende 1-0 nederlaag tegen het van kwaliteit gespeende Wil­lem II en een falende coach: de herstart van Vitesse in de eredivi­sie is zaterdag uitgedraaid op een flagrante aanfluiting.

Pedersen stond in Brabant al ruim voor de pauze onder de douche. Volgens trainer Albert Ferrer was de spits niet balvast genoeg en had hij een verkeerde houding ge­toond. De Noor had inderdaad slecht gespeeld. Zo kopte hij in de beginfase vrijstaand van dichtbij in de handen van Willem II-doel­man Davino Verhulst, na een vrije trap van Dalibor Stevanovic.

Dat was meteen de enige fatsoenlij­ke kans voor Vitesse in de hele par­tij. Pedersen leed enkele keren bal­verlies, maar het was vooral opval­lend dat hij zoveel mee moest voet­ballen. Vitesse heeft voldoende spelers die acties willen maken en met de bal willen lopen. Dan is het logischer Pedersen, de enige echte afmaker in de selectie, louter te gebruiken als eindstation.

Ferrer slachtofferde Pedersen, maar de trainer hekelde de instel­ling van alle elf basiskrachten. Een vreemde opmerking, aangezien de uitstekend keepende Eloy Room bijvoorbeeld moeilijk een verkeer­de houding kon worden verweten. De goalie had na een klein half uur een keurig antwoord op de kopslag van Bart Biemans, maar hij was kansloos op de rebound van Rangelo Janga (1-0). Ferrer bagatelliseerde een ruzie tus­sen Nemanja Matic en invaller Ge­naro Snijders, ver na rust. Matic verspeelde weer eens de bal, ter­wijl de vrijstaande Snijders klaar stond om af te ronden.

De zichzelf schromelijk overschat­tende Matic accepteerde vervol­gens geen kritiek van Snijders en Jordi López moest zelfs tussenbei­de komen om de boel te sussen. Het incident is typerend voor de sfeer in de selectie, waar extreme groepjesvorming de saamhorig­heid tegenhoudt. López was een van de drie debu­tanten bij Vitesse. De Spanjaard is een goede controlerende midden­velder. Zijn landgenoot Marti Ri­verola toonde dat hij geweldig kan voetballen, maar van die fijnbe­snaarde middenvelders heeft Vites­se er al meer dan voldoende. De derde nieuweling, de Japanner Michihiro Yasuda, viel vooral op doordat hij als rechtsback in de eer­ste helft drie keer aan de buiten­kant stond te dekken.

De grootste wanprestatie leverde echter Ferrer zelf. De coach pres­teerde het een half uur lang 4-6-0 te voetballen met een driemans­voorhoede die uit louter midden­velders bestond: Stevanovic, Mar­co van Ginkel en Ismail Aissati. De Spanjaard hield aanvaller Nacer Ba­razite op de bank en had zijn bes­te flankaanvaller Julian Jenner niet eens in zijn selectie opgenomen. En toen Ferrer eindelijk met Snij­ders een aanvaller bracht, zette hij hem aan de verkeerde kant: rechts in plaats van links. Het was even logisch als schrijnend dat de hek­kensluiter de eerste competitieze­ge eenvoudig over de streep kon trekken.

Binnen Vitesse is tijdens de win­terstop nog driftig gespeculeerd over het bereiken van Europees voetbal. Die ambitie is echter net zo lachwekkend als het optreden in Tilburg. In de huidige staat is de nummer vijftien een ordinaire de­gradatiekandidaat.

De Gelderlander