Vitessefans hopen tegen Ajax op nieuwe bekerdroom: ’Zodra de bal rolt, heb je een kans!’

Gaat het Vitesse zondag lukken ten koste van Ajax de beker te winnen? Bij de drie generaties Vitessefans Willem, Wilfred en Bjarke Stokkink zijn ze niet helemaal op hun gemak. Maar vertrouwen is er ook: „Zodra de bal rolt, heb je een kans!”

Vitessefans Bjarke (11), Wilfred (50) en Willem (75) zijn helemaal klaar voor de bekerfinale tegen Ajax.

Zaten ze vier jaar geleden nog in een kolkende De Kuip om met eigen ogen te zien hoe Vitesse tegenstander AZ met 2-0 versloeg (of eigenlijk 0-2, maar wat doet het ertoe). Komende bekerfinale moeten de Stokkinks de wedstrijd noodgedwongen vanaf de bank bekijken. Corona verspert de mogelijke triomftocht naar Rotterdam.

„Heel jammer dat we niet naar het stadion kunnen”, vindt Bjarke (11). „Het is niet echt dé ervaring als wanneer je er echt bij bent”, doelt hij op de bank waarop hij zondag met papa en opa zal plaatsnemen. De uitslag durft hij wel te voorspellen: „2-1, dat is een voorgevoel.”

Glorieuze dag

Het maakt de spanning er niet minder om. Op die zondag, vier jaar geleden in april, werd een droom werkelijkheid. Opa Stokkink is in gedachten weer even helemaal terug op die glorieuze dag. De Kuip is met ruim 46.000 toeschouwers tot de nok toe gevuld. Het ene deel van de tribune kleurt rood. Daar klinken de spreekkoren van het AZ-kamp, dat al zijn hoop heeft gevestigd op onder anderen keeper Tim Krul en aanvaller Wout Weghorst.

Aan de andere kant is ’geel-swert’ de baas. Daar wordt gejuicht voor de club uit Arnhem. Met hartstochtelijk gezang legt de aanhang het vertrouwen in de capaciteiten van mannen als Kashia, Foor en kind van de club Ricky van Wolfswinkel.

„Je hebt nu een heel ander team, een andere trainer en er wordt anders gevoetbald”, analyseert opa Willem. Op Cruijffiaanse wijze vervolgt de bijna 75-jarige Vitesse-fan: „Je begint met 0-0 en zodra de bal rolt, heb je een kans!”

Eerste prijs in clubgeschiedenis

De Stokkinks kunnen het gelukzalige gevoel van de overwinning zo weer oproepen. Miste Weghorst op een haar na het doel en zag Luckassen eveneens namens AZ de bal op de lat uiteenspatten. Aan de andere kant was het wél raak. Na 80 minuten spelen duikt van wolfswinkel op en scoort met het hoofd. De Kuip trilt op zijn grondvesten. Nog geen tien minuten later, in de 88e minuut, kapt Van Wolfswinkel Ron – beton – Vlaar uit en schiet van een meter of veertien in de verre hoek: 0-2.

„Het is Ricky-van-Wolfswinkelavond!”, schreeuwt de commentator in een poging boven het extatische gejuich van een ontketend Vittesepubliek uit te komen. Iedereen met een Vitessehart staat op de banken. Begrijpelijk. Het is de eerste prijs in de 125-jarige clubgeschiedenis. Opa Willem pinkte destijds een traantje weg.

Zoals grootvader Willem als kind aan vaders hand naar een wedstrijd van de Arnhemse grootmacht ging, zo deed Wilfred dat met zoon Bjarke. Allen zijn verknocht aan de club aan de Rijn, die onder leiding van Henk Fraser de ’Dennenappel’ won.

Vitessemuseum

Of het komende zondag lachen of huilen wordt? „We hebben 25 procent kans, denk ik”, zegt Wilfred. „Maar het blijft een wedstrijd op zich. Dus alles is mogelijk.” En dus blijft het koffiedik kijken. En dus gaat het al snel weer over echt belangrijke zaken: de roemruchte geschiedenis van Vitesse.

Als we de zolder van Willems woning in Ede betreden, komen we in een klein Vitessemuseum terecht. Daar komen de verhalen vanzelf. Talloze shirtjes hangen aan de muur. Sjaals van Europese ontmoetingen, vaantjes, krantenknipsels over Theo Bos, Pierre van Hooijdonk, een foto van Edward Sturing en een poster van voormalig topscorer Wilfried Bony. Zelfs een geelzwarte anderhalvemeterafstandsticker is op de vloer aangebracht.

Vanzelfsprekend vinden we tussen de memorabilia het lachende gezicht van Nikos Machlas. De Griek werd met 34 doelpunten Europees topscorer in 1999. Ook die ’andere Theo’ ontbreekt niet: aan de muur hangt een T-shirt van een afgetrainde Theo Janssen.

Toch nog even over zondag. „Als we winnen, denk ik dat er wel een volksfeestje losbarst hoor”, verwacht Wilfred. „Er wordt natuurlijk niets georganiseerd (want corona), dus dat zal spontaan zijn.” Willem: „Het is hopen op Bazoer en Tanane. Als die een goede dag hebben, moet je oppassen. Dan gaat het lopen.”