Vitessenaar Arco Jochemsen nu wiskundeleraar

Niet voor elke speler of trainer is een leven lang in de voetballerij weggelegd. Soms lonkt een leven in de luwte of is het nodig om met een baan buiten de spotlights de kost te verdienen. In deze rubriek zoomen we in op de tweede carrière van ex-spelers en -trainers. Vandaag: Arco Jochemsen (50), oud-middenvelder van Vitesse, Feyenoord, FC Twente, FC Utrecht en FC Zwolle.

Arco Jochemsen heeft het voetbal helemaal achter zich gelaten en staat nu voor de klas om wiskunde te geven.

Arco Jochemsen breekt zich tegenwoordig niet het hoofd over 4-3-3 of 5-3-2, maar over de manier waarop hij zijn leerlingen de Stelling van Pythagoras of kansberekening kan bijbrengen. De oud-middenvelder heeft helemaal afstand genomen van het profvoetbal en verdient zijn brood als docent wiskunde aan het Beekdal Lyceum in Arnhem.

Hoe komt een ex-voetballer als wiskundeleraar voor de klas terecht?

„Ik ben laat in het betaald voetbal terechtgekomen en toen ik nog bij de amateurs van SVDB in Barneveld voetbalde, ben ik aan de Landbouwuniversiteit in Wageningen Levensmiddelentechnologie gaan studeren. Die studie, waar ook aardig wat wiskunde in zit, heb ik afgemaakt in mijn beginjaren als prof bij Vitesse. Na mijn actieve carrière ben ik een jaartje facilitair manager geweest bij Vitesse, maar dat trok me niet zo en toen ben ik parttime jeugdtrainer geworden bij Vitesse. Op die manier ben ik in aanraking gekomen met het Beekdal Lyceum, want dat was de LOOT-school voor de jeugdvoetballers van Vitesse. Ik ben toen gevraagd om bijles te geven aan een aantal jongens en dat beviel me erg goed en zo ben ik het onderwijs ingerold.”

Kon je zomaar voor de klas gaan staan?

„Om een zieke docent te vervangen kon ik als zij-instromer onbevoegd voor de klas gaan staan, maar om dit vak voor een langere periode te kunnen doen, moest ik zelf terug de schoolbanken in om mijn bevoegdheid te halen. Ik heb drie à vier jaar in de avonduren moeten studeren om mijn tweedegraads bevoegdheid te halen. Achteraf is het jammer dat ik tijdens mijn studie in Wageningen niet aan de mogelijkheid heb gedacht om toen in drie maanden tijd mijn onderwijsbevoegdheid te halen. Dat had me veel tijd gescheeld.”

Wat trok je aan in het docentschap?

„Van jongs af aan kon ik goed leren en was ik goed in sport. Ik heb het altijd leuk gevonden om die twee dingen te combineren. Dus veel zelf sporten, maar ook met je hoofd bezig zijn. Na mijn actieve carrière ben ik een beetje aan het zoeken geweest hoe ik mijn leven wilde inrichten. Dit is voor mij de beste combinatie. Lesgeven geeft mij energie. Ik vind het geweldig om met jonge mensen te werken en ze iets te leren. Maar ik doe het niet fulltime. Ik heb een baan voor 0,7 fte, waardoor ik voldoende vrije tijd heb om veel zelf te sporten; hardlopen, mountainbiken en wielrennen. Die balans tussen met mijn hoofd en met mijn lichaam bezig zijn heb ik nodig.”

Wat heeft de coronacrisis aan jouw vak veranderd?

„Ik heb natuurlijk lange tijd online lesgegeven en dat vroeg wel even wat anders dan ik gewend was. Het kon allemaal minder op de automatische piloot en er ging extra veel tijd zitten in de voorbereiding van de lessen, omdat je Powerpoints en instructiefilmpjes moest maken. Inmiddels is het zo dat ik weer klassikaal lesgeef, maar steeds aan de helft van de klas. De andere helft van de klas volgt de lessen thuis via een webcam.”

Heb je helemaal afstand genomen van het voetbal?

„Er is een periode geweest dat ik het voetbal totaal niet meer volgde, maar inmiddels kijk ik wel weer graag voetbal. Mijn oudste zoon voetbalt in de Tweede Divisie bij TEC, dus toen het nog kon, ging ik daar graag kijken. En ik heb natuurlijk regelmatig jeugdspelers van Vitesse in de klas. Soms heeft een leerling mijn naam gegoogeld of een filmpje op YouTube gezien en dan beginnen ze over mijn verleden als voetballer. Dan is het leuk om het er even over te hebben, maar dat zijn uitzonderingen. In 99 procent van de tijd hebben we het in de klas over wiskunde. Ik heb geen ambities om terug te keren in het voetbal. De sport vind ik nog altijd leuk, maar de onzekerheid in het voetbal trekt me totaal niet. Dat er allemaal dingen gebeuren waar je geen enkele invloed op hebt. Op wat ik nu doe, ligt veel minder het vergrootglas en dat vind ik prettiger.”