Vragenvuur: Sebastiaan van der Sman

Sebastiaan van der Sman kent een merkwaardige voetballoopbaan. De keeper van Vitesse stond op het punt door te breken, maar slaagde daar vanwege uiteenlopende redenen niet in.

Van der Sman combineert zijn voetbalcarrière momenteel op niet mis te verstane wijze met een baan op het kantoor van de Arnhemmers. Over de geluksfactor, een oefenwedstrijd tegen Valencia en bovenal realisme.

Geluksfactor
“Helaas is het nog niet gelukt om door te breken. Ik heb geen flauw idee waarom dat nog niet is gelukt. Misschien ben ik niet goed genoeg of heb ik weinig geluk. Aan het begin van dit seizoen had ik wel gehoopt op mijn kans, ook al wist ik dat Marko Meerits eigenlijk gehaald werd als tweede keeper. Toen was er nog geen sprake van dat Piet Velthuizen kwam. Ik was blij dat ik tijdens een paar wedstrijden op de bank zat, doordat Eloy Room geblesseerd was. Ik hoopte op minuten, maar die heb ik niet gekregen”, begint Van der Sman.

Valencia
Die minuten kwamen er dus niet. Ook in de voorgaande jaren niet. “Ik ben eigenlijk nooit vast eerste of tweede keeper geweest. Ik heb wel meerdere malen op de bank gezeten; dat had telkens te maken met blessures. Enkele jaren terug, onder Hans Westerhof, was Piet Velthuizen naar de Olympische Spelen (Ronald Graafland was geblesseerd) en mocht ik gedurende de voorbereiding veel wedstrijden keepen. Toen hoopte ik op mijn kans, want ik heb enkele goede wedstrijden gekeept. Onder meer tegen Valencia. Maar eigenlijk was dat op te jonge leeftijd, ik kwam net kijken.”

Burelen
Nu, de nodige jaren later, is Van der Sman ook op een heel ander vlak actief. “Ik zit sta bij Vitesse op het veld en zit tevens op het kantoor. Mijn werkzaamheden bestaan uit het coördineren van zaken voor de jeugd. Dat mag heel breed worden gezien. Van het regelen van de spelersbusjes tot het vaststellen van wedstrijdvelden. Daarnaast maak ik bijvoorbeeld nieuwe jongens wegwijs in Arnhem en ga ik met hen huizen bekijken. Het zijn hele leuke dingen om te doen”, laat de doelwachter weten.

Realisme
“Het liefst sta ik natuurlijk zondag onder de lat in de derby met NEC. Ik ben echter zo realistisch om te beseffen dat ik nu veel geluk nodig heb om het nog te maken in de voetballerij. Ik ben 23 en heb er tegenaan gezeten. Nu is het hoog tijd om uit te vogelen wat ik precies wil. Ik ben erg blij met de baan die ik nu heb bij Vitesse, aangezien ik deze kan combineren met voetballen. Het is moeilijk om in de toekomst te kijken. We zien wel hoe het staat aan het eind van dit seizoen”, zegt Van der Sman.

Schoolcarrière
De hoofdpersoon heeft in ieder geval een baan om op terug te vallen. Hoe is dat zo tot stand gekomen? “Na mijn periode op de middelbare school ben ik op zoek gegaan naar een leuke opleiding. Dat was best lastig. Ik wilde misschien naar de politie-academie, maar daar was ik te jong voor. En iedereen begon al aan het CIOS, dus dat wilde ik ook niet. Toen heb ik bij Vitesse aangeklopt en kon ik op enkele afdelingen meekijken. Vooral de commerciële afdeling vond ik leuk. Zij wilden ook graag dat ik daar aansloot. Maar dan moest ik stoppen met voetbal. Ineens boden ze mij mijn huidige baan aan. Dat kon ik goed combineren met voetballen. Ik doe veel praktijkervaring op.”

Sterke band
Het had niet veel gescheeld of Van der Sman had nooit bij het eerste elftal van Vitesse op de bank gezeten. “Ik zag het niet meer zitten toen ik zestien was en net bij Vitesse zat. Ik wilde terug naar mijn amateurclub ESA; daar was alles anders. Destijds heb ik Robert om advies gevraagd. Via-via ben ik aan zijn nummer gekomen. Hij gaf me altijd goede tips en wist me elke keer weer te motiveren. Bij belangrijke keuzes bel ik Robert altijd op, op de gekste tijdstippen. Hij is altijd te bereiken. We hebben het dan niet alleen over voetbal.”

Altijd antwoord
“Mijn contact met hem is erg goed. Jongens bij Vitesse vroegen weleens aan me wie Robert was. Zij waren geïnteresseerd in persoonlijk contact met een zaakwaarnemer. Wat ik vooral fijn vind aan TOP? Dat ik op elke vraag een antwoord krijg. Als Robert geen antwoord heeft, dan vraagt hij het wel aan zijn connecties om dan met een antwoord te komen”, besluit Van der Sman.

Top-sportmanagement