Wij houden van Bony

Wilfried Bony, topscoorder van de eredivisie en Vitesse, is een man die vooral met de voeten spreekt. Letterlijk. Dat doet-ie overigens goed, zo scoorde hij afgelopen zondag tegen Ajax twee keer (jee!). Na afloop van wedstrijden geeft hij ons – de wachtende journalisten – hooguit een paar korte zinnen om over na te denken.

„Vitesse is nog geen topteam.”

„Als je kansen krijgt, kun je ze het beste afmaken.”

„Ik ben blij.”

Maar meestal vertelt hij hoe graag hij weg wil bij Vitesse, het liefst aan De Telegraaf – ‘Bony boos op Vitesse’ – en het liefst al over een wedstrijd of acht. De speler wordt in verband gebracht met de vreemdste clubs. Van Chelsea tot Rubin Kazan, er schijnt zelfs een Chinese club voor hem in de race te zijn.

Wilfried Bony voetbalt voor het geld – „Ik moet aan mijn gezin en aan de toekomst denken” – en komt uiteindelijk daar terecht waar ze hem het meeste betalen.

Ik vind dat duidelijk en eerlijk, dat zouden meer spelers moeten doen. Heel wat beter dan zo’n Dirk Kuyt die overal roept dat hij het liefst voor Feyenoord voetbalt en een paar weken later een contract bij Fenerbahçe tekent. Of Jan Vertonghen die Ajax ‘in het hart heeft gesloten’ en nu bij Tottenham Hotspur speelt.

Bij Bony weten we waar we aan toe zijn.

Wij houden van hem, hij niet van ons.

Het enige positieve wat hij ooit over Vitesse gezegd heeft, is dat hij de goaltune – ‘Daddy Cool’ van Boney M – die ze na ieder doelpunt van hem draaien in het Gelredome ‘wel mooi’ vindt. Tegenover De Gelderlander zei hij in een van zijn ultrakorte interviews dat het muziekje ook een ringtone op zijn mobiele telefoon is.

„Als ik dat hoor, weet ik dat mijn beste vriend belt.”

Vorige week was ik een dagje op Papendal, waar het nieuwe, goudkleurige, trainingscomplex van Vitesse bijna af is. Het eerste elftal wordt er straks in een apart gedeelte volledig afgeschermd van de buitenwereld. De spelers krijgen eigen ruimtes waarvan de deuren alleen open gaan met de juiste vingerafdruk. Het is het antwoord van Vitesse op ‘de grote boze buitenwereld’ zodat ‘onzinverhalen’ als dat Theo Janssen op zijn eerste werkdag alle buikspiermatjes heeft verstopt niet meer naar buiten komen.

Tot het zover is, hebben de spelers van Vitesse van de clubleiding allemaal een mooie mountainbike gekregen om van de gammele kleedkamers op ‘De Slenk’ naar de trainingsvelden te fietsen.

Ik zag Wilfried Bony daar alleen op zo’n fiets door de bossen dolen. In een houdertje aan het stuur de nieuwe iPhone5, die hij als dank voor de bijzondere prestaties tot nu toe van clubeigenaar Merab Jordania heeft gekregen.

Als de clubeigenaar wil – en waarom zou hij dat niet willen, Bony is aan het eind van het seizoen nog genoeg waard – wordt Wilfried Bony gewoon nog een half jaartje opgesloten in dat nieuwe trainingscomplex. Dan mag hij daar de hele dag roepen dat hij boos is op Vitesse, er is niemand in de buurt die het opschrijft.

Daarna wordt hij verhandeld en zal hij Vitesse en Arnhem zo snel mogelijk willen vergeten. Andersom zullen wij hem voor eeuwig in het hart sluiten.

Column Marcel van Roosmalen

NRCnext.nl